Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
Dirk W.D.W.LachenmeierDirk W.D.W. i inni, Chemical Composition of Vintage Preban Absinthe with Special Reference to Thujone, Fenchone, Pinocamphone, Methanol, Copper, and Antimony Concentrations, „Journal of Agricultural and Food Chemistry”, 56 (9), 2008, s. 3073–3081, DOI: 10.1021/jf703568f.
Experiments and Observations on Absinth and Absinthism, „The Boston Medical and Surgical Journal”, 78 (6), 1868, s. 83–85, DOI: 10.1056/nejm186803120780602.
Dirk W.D.W.LachenmeierDirk W.D.W., Wormwood (Artemisia absinthium L.) — A curious plant with both neurotoxic and neuroprotective properties?, „Journal of Ethnopharmacology”, 131 (1), 2010, s. 224–227, DOI: 10.1016/j.jep.2010.05.062.
D.W.D.W.LachenmeierD.W.D.W., Absinth - Geschichte einer Thujon- oder Alkoholabhängigkeit?, „Fortschritte Der Neurologie-Psychiatrie”, 75 (5), 2007, s. 306–308, DOI: 10.1055/s-2007-959210, PMID: 17506021(niem.).
Dirk W.D.W.LachenmeierDirk W.D.W. i inni, Absinthe - a review, „Critical Reviews in Food Science and Nutrition”, 46 (5), 2006, s. 365–377, DOI: 10.1080/10408690590957322, PMID: 16891209(ang.).
Dirk W.D.W.LachenmeierDirk W.D.W., Wormwood (Artemisia absinthium L.)—A curious plant with both neurotoxic and neuroprotective properties?, „Journal of Ethnopharmacology”, 131 (1), 2010, s. 224–227, DOI: 10.1016/j.jep.2010.05.062.
europa.eu
ec.europa.eu
Scientific Committee on Food of the European Commission „Opinion of the Scientific Committee on Food on Thujone”, 2003; W. Surber „Etude de toxicité sous-chronique de la thujone sur rats. Rapport final”, Genève, Institute Batelle; 1962.
„Do ogniska wrzucano pachnące rośliny: tymianek, lebiodkę, rutę, koper włoski, rumianek, geranium, rozsiewające bardzo silną woń, która miała oddalić czy odczarować wszelkie uroki. Większość tych ziół nazywano ziołami świętojańskimi, co oznacza, że należało je zerwać właśnie tego dnia o świcie albo w samo południe. W tym zielniku znajdował się też krwawnik pospolity, piołun, chroniący przed wszystkimi niebezpieczeństwami i dziurawiec, zwany zielem świętojańskim”, – [1]
„Najważniejsza wśród nich była, wspomniana już wcześniej bylica piołunowa, uważana za potężny amulet i niezawodny środek przeciwko czarownicom, czarom, chorobom i każdemu złu. Kobiety przepasywały się w nią w noc świętojańską, paliły w ogniskach, zaszywały ją sobie w obrębie spódnic i nosiły przez cały rok”; – [2]
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
Dirk W.D.W.LachenmeierDirk W.D.W., Thujon-Wirkungen von Absinth sind nur eine Legende. Toxikologie entlarvt Alkohol als eigentliche Absinthismus-Ursache, „Medizinische Monatsschrift Fur Pharmazeuten”, 31 (3), 2008, s. 101–106, PMID: 18429531(niem.).
D.W.D.W.LachenmeierD.W.D.W., Absinth - Geschichte einer Thujon- oder Alkoholabhängigkeit?, „Fortschritte Der Neurologie-Psychiatrie”, 75 (5), 2007, s. 306–308, DOI: 10.1055/s-2007-959210, PMID: 17506021(niem.).
Dirk W.D.W.LachenmeierDirk W.D.W. i inni, Absinthe - a review, „Critical Reviews in Food Science and Nutrition”, 46 (5), 2006, s. 365–377, DOI: 10.1080/10408690590957322, PMID: 16891209(ang.).
