"Patetyczna, cytatami z Russa i sofizmatami najeżona, broszura Tomaszewskiego nie wydawała się niedorzeczną nawet ludziom rozsądnym. Zdaniem Świtkowskiego, „niepospolite" uwagi Tomaszewskiego pomódz mogą przyszłemu sejmowi konstytucyjnemu do poprawy ustawy rządowej. Ignacy Potocki po przeczytaniu ich nie przeczył, że przez „nie mogą malkontenci drobną liczbę obywateli uwodzić". Kościuszko, przesyłając z Niemirowa księciu Józefowi Poniatowskiemu egzemplarz, podrzucony w batalionie buławy wielkiej, donosił, że „wszędzie rezonują z tej książeczki"... Twierdził, „że jest dobrze napisana, a mało jest, którzyby rozpoznać mogli omamienie i odłączyć od przyozdobionych szat wolności prawdziwą, która się na rządzie zasadza, lecz nie ima(gina)cyi i upodobaniu kaidego." Władysław SmoleńskiOstatni rok sejmu wielkiego Kraków 1897 s. 269n. W skierowanej do Petersburga suplice wyliczającej skargi na Sejm Wielki, znalazła się pretensja o konfiskatę przerzucanego przez granicę kompletu „Uwag” (tamże, s. 310; opis incydentu s. 270n).
dbc.wroc.pl
O ukazaniu się donosił suplement do Nr. 9 "Gazety warszawskiej" z d. 1 lutego r. 1792. Op. cit. s. 278. Jak oceniał Józef Ignacy Kraszewski "na deklamacje podobne odpowiadać nie było potrzeby" Polska w okresie trzech rozbiorów t. 2 Kraków 1902 s. 407
