„W denuncjowaniu ludności polskiej aktywnie pomagali Niemcom szowiniści spod znaku Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, która współdziałała z Niemcami oraz ukraińską policją. Codzienne aresztowania i rozstrzeliwania nabierały masowego charakteru. W dniu 5 lipca 1940 r. na zalesionym wzgórzu Gruszka, znajdującym się w odległości 1 km na południe od Leska, okupant dokonał egzekucji 112 Polaków, ujętych przy próbie przedostania się na Węgry i tych, którzy im pomagali. W egzekucji tej zginął prawdopodobnie kpt. Wawrosz, jeden z organizatorów przerzutów na Węgry, zadenuncjowany przez nacjonalistów ukraińskich i aresztowany przez Gestapo”. Patrz: Richard Szawloski: Wojna Polsko-Sowiecka 1939, t. I Monografia. 1995 s. 428 oraz Janusz Michalak: Lesko i okolice. Rzeszów 1986 s. 13. / Historyk Andrzej Brygidyn podał, że Wawrosz został aresztowany wskutek nieświadomej dekonspiracji dokonanej przez Józefa Reca, także organizatora szlaków przerzutowych, który był obiektem prowokacji ze strony gestapo i także zginął na Gruszce; por. Andrzej Brygidyn: Kryptonim „San”. Żołnierze sanockiego Obwodu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej 1939–1944. Sanok: Społeczny Komitet Wydawniczy „San”, 1992, s. 47-48.
Franciszek Oberc. Okupacyjna administracja Sanoka 1939–1944. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 96-97, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN1731-870X.
