Według chińskiej kroniki Ming Shilu: „Starszy minister Gesheng (閣勝) podjął buntownicze plany i w 23 r. zabił króla i ogłosił się władcą. W następnym roku wysłał swojego Wielkiego Rządcę z memoriałem i trybutem. Cesarz potępił jego buntownicze działania i odmówił przyjęcia posła, oraz trybutu” (cyt. za: Wade, Geoff, „The Ming shi Account of Champa”, ARI Working Paper, No. 3, June 2003. Tym samym pozostawiono Wietnamczykom wolną rękę.
web.archive.org
Dane dotyczące historii Czampy (zob. Historiografia Czampy) pochodzą z dwóch odrębnych typów źródeł: 1. kamiennych inskrypcji i innych archeologicznych znalezisk; 2. z kronik chińskich i wietnamskich. W klasycznych pracach historycy (Maspero, Coedès, Majumdar) zakładali jedność państwową Czampy i utożsamiali postaci władców z obu źródeł występujące w tym samym czasie. I tak postać Chế Cũ utożsamiana była z królem CzampyRudrawarmanem III. Nie ma jednak na to żadnych dowodów. Według M. Vickery’ego państwo króla Chế Cũ nie ma nic wspólnego z hinduistycznymi ośrodkami położonymi w dolinie rzeki Thu Bồn i dalej na południe. Michael Vickery, „Champa Revised.” ARI Working Paper, No. 37, 2005,.
