Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej z 26 marca 1943 r. o udzieleniu ogólnego zezwolenia obywatelom polskim, przebywającym w W. Brytanii, na pełnienie obowiązków w "Home Guard" (Dz.U. 1943 Nr 3 poz. 9) wydane na podstawie dekretu z 29 lipca 1942 r. o obywatelstwie osób, wstępujących w czasie wojny do służby państw sprzymierzonych i neutralnych (Dz.U. nr. 7, poz. 15).
Obowiązująca wówczas ustawa z 9 kwietnia 1938 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. Nr 25, poz. 220) w art. 115 zabraniała obywatelom polskim podlegającym obowiązkowi służby wojskowej podejmowania obowiązków w obcym wojsku lub organizacji zbrojnej bez zezwolenia właściwej władzy. Grożącą karą była utrata obywatelstwa oraz pozbawienie wolności do lat 5 (art. 177), co rozporządzenie o postępowaniu doraźnym z 1 września 1939 zaostrzyło na czas od 10 do 15 lat (Dz.U. 1939 nr 87 poz. 554).
