Por. Karesh, Sara E.; Hurvitz, Mitchell M.: God, names of. W: Encyclopedia of Judaism. s. 179.
jewishencyclopedia.com
Średniowieczny autor Jehuda Halewi w dziele Kuzari wyraził przekonanie, że według tradycji judaizmu opis stworzenia świata w Księdze Rodzaju należy rozumieć jako „stworzenie z niczego” (łac.creatio ex nihilo), mimo że literalnie tekst nie wyklucza interpretacji, że stworzenie było nadaniem formy odwiecznej materii, będącej w stanie chaosu. Takie podejście miał neoplatonizm. Według Halewiego jednak kultura grecka opierała się na samym tylko rozumowaniu i wiedzy, a więc mądrości filozofów greckich brakowało wsparcia ze strony Boga, które mieli Prorocy Izraela. Por. JUDAH HA-LEVI (Arabic, Abu al-Ḥasan al-Lawi). W: The Jewish Encykolpaedia. 1906. Brak numerów stron w książce Według Marena R. Niehoffa ogół żydowskich autorów i interpretatorów Biblii zarówno przed, jak i po upadku Drugiej Świątyni (70 rok) widział Boga Stwórcę jako demiurga, nie znając pojęcia creatio ex nihilo. 2 Mch 7,28 ma być według tego autora zupełnym wyjątkiem. Niehoff Maren R.. Creatio ex Nihilo Theology in Genesis Rabbah in Light of Christian Exegesis. „Harvard Theological Review”. 99 (2006). s. 44. May G.: Schöpfung aus dem Nichts: die Entstehung der Lehre von der creatio ex nihilo. Berlin: 1978, s. 196. O’Neill J.C.. How Early is the Doctrine of «creatio ex nihilo»?. „The Journal of Theological Studies”. 53 (2002). s. 49–65.
