Stanisław Windakiewicz, Nieznane szczegóły o rodzinie Kochanowskich, [w:] Prace Filologiczne, 1885, t. 1, s. 226.
Stanisław Windakiewicz, op.cit., s. 226–227; Cochanoviana. Źródła urzędowe do biografii Jana Kochanowskiego, wybrali i opracowali Maria Garbaczowa i Wacław Urban, Warszawa 1985, s. 242–244.
Literatura słowiańska: wykładana w Kolegium francuzkiem przez Adama Mickiewicza, tłum. F. Wrotnowski, Poznań 1865, s. 369, 373.
Zalecał to m.in. Stanisław Konarski w Ustawach szkolnych, gdzie wyraża się o pismach Kochanowskiego jako „bogatej skarbnicy doborowych wyrazów ojczystych” (Ustawy szkolne z języka łacińskiego przełożyła Wanda German, Kraków 1925, s. 75).
Ignacy Krasicki: O rymotwórstwie i rymotwórcach, [w:] Dzieła Ignacego Krasickiego, tom III, Wrocław 1824, s. 223–231.
google.pl
books.google.pl
Franciszek Ksawery Dmochowski: Sztuka rymotworcza: poema we czterech piesniach, Warszawa 1788, str. 14.
Pisma Kazimierza Brodzińskiego, Wydanie zupełne poprawne i dopełnione z nieogłoszonych rękopismów staraniem J. I. Kraszewskiego (Z wizerunkiem i życiorysem poety), Tom 3, Poznań 1872, str. 56. Zob. Zbigniew Jerzy Nowak: Jan Kochanowski w sądach Kazimierza Brodzińskiego, [w:] Jan Kochanowski. Twórczość i recepcja pod redakcją Zbigniewa Jerzego Nowaka, tom 2, Katowice 1985, s. 40–57.
mbc.malopolska.pl
Maria Karpluk, O języku poezji Jana Kochanowskiego, [w:] Język Polski, 1975,s. 3–16 oraz s. 87–94.
Według: Maria Karpluk, op. cit.,s. 10–13. Objaśnienia zaczerpnięto ze Słownika polszczyzny Jana Kochanowskiego, red. M. Kucały, t. 1–4, Kraków 1994–2008 [do litery Ś; ostatni tom w przygotowaniu].
Roman Pienkiewicz, Jan Kochanowski, jego ród, żywot i dzieła, [w:] Jana Kochanowskiego Dzieła wszystkie, „Wydanie Pomnikowe”, t. IV, cz. 1, s. 126–127. |Tłumaczenie wyroku sądowego w: Garbaczowa i Urban 1985 ↓, s. 46.
Zob. Elegia, I, 5 według Jana Kochanowskiego Dzieła wszystkie, „Wydanie Pomnikowe”, t. III, s. 16–18.
Pienkiewicz, op.cit., s. 336; Cochanoviana. Źródła urzędowe do biografii Jana Kochanowskiego, wybrali i opracowali Maria Garbaczowa i Wacław Urban, Warszawa 1985, s. 101.
Roman Pienkiewicz, op.cit., s. 461; Cochanoviana. Źródła urzędowe do biografii Jana Kochanowskiego, wybrali i opracowali Maria Garbaczowa i Wacław Urban, Warszawa 1985, s. 169.
Jana Kochanowskiego Dzieła wszystkie, „Wydanie Pomnikowe”, t. III, s. 261–262.
sbc.org.pl
5 grudnia Myszkowski zanotował w dzienniku „Le parole col Kochan”, czyli „Rozmowa z Kochanowskim”. Zob. Dziennik biskupa Piotra Myszkowskiego 1555–1568, opr. Łucjan Kurdybacha, [w:] Kwartalnik Historyczny, Lwów 1933, R 47, t. I, s. 464.
Czesław Zgorzelski, Sycyna, Czarnolas i Zwoleń w opisach wędrówek po kraju, [w:] Alma Mater Vilnensis, 1930, z. 9, s. 37.
uw.edu.pl
ebuw.uw.edu.pl
Maurycy Mochnacki, Myśli o literaturze polskiej, [w:] «Gazeta Polska» 1828, nr 90, s. 359.
wbc.poznan.pl
Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce, t. IV, s. 202.
Akta sądowe z wieku XVI użyte jako materiały do życiorysu Jana Kochanowskiego, [w:] „Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce”, Kraków 1904, t. X, s. 223–229, punkty 192, 196, 200, 206, 208. Tłumaczenie aktów notarialnych Garbaczowa i Urban 1985 ↓, s. 32–45.
Wskazuje na to list do księcia pruskiego Albrechta datowany na 6 kwietnia 1556, w którym poeta prosi księcia o pożyczkę na wyjazd do Włoch. Wspomina w nim o „chorobie oczu, z którą od dawna się zmaga” i która „z każdym dniem objawia się bardziej niebezpieczną” (Stanisław Kot, op.cit., s. 392–393).
Kolejno: 11 marca, 29 marca, 31 stycznia 1558 roku oraz 21 marca. Zob. Akta sądowe z wieku XVI użyte jako materiały do życiorysu Jana Kochanowskiego, [w:] „Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce”, Kraków 1904, t. 10, s. 260–271, punkty 301, 304, 319, 321. Tłumaczenie aktów sądowych w: Garbaczowa i Urban 1985 ↓, s. 67, 70, 76–83, 83.
Zob. tekst łaciński fraszki J.Kochanowskiego adresowanej do F.Masłowskiego: Jan Kochanowski: Elegiarum libri IV, eiusdem Foricoenia sive epigrammatum libellus, Kraków, 1584, Drukarnia Łazarzowa, http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=44261 [dostęp 2016-12-03].
Stanisław Kot: op.cit., s. 410–416. Niezależnie od ustaleń Stanisława Kota, Jacques Langlade utożsamił „Karola” z elegii łacińskiej (III, 8) z Karolem Utenhove, co opisał w artykule Kochanowski i Ronsard. Przyczynek historyczny, zamieszczonym w Kurierze Poznańskim 1925 numer 80 s. 20–21 oraz numer 86 s. 20–21.
Tekst aktu notarialnego w: Akta sądowe z wieku XVI użyte jako materiały do życiorysu Jana Kochanowskiego, [w:] „Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce”, Kraków 1904, t. 10, s. 274–278, punkt 331. Tłumaczenie tekstu dostępne w pracy Józefa Gackiego (Gacki 1869 ↓, s. 34) oraz w opracowaniu Marii Garbaczowej i Wacława Urbana (Garbaczowa i Urban 1985 ↓, s. 69–93).
Tekst aktu notarialnego w: Akta sądowe z wieku XVI użyte jako materiały do życiorysu Jana Kochanowskiego, [w:] „Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce”, Kraków 1904, t. 10, s. 279, punkt 333., Tłumaczenie w: Garbaczowa i Urban 1985 ↓, s. 93–94.
Na 12 karcie Lexicon Latino-Polonicum Jana Mączyńskiego wydanego w Królewcu 1564 roku widnieją trzy epigramaty polecające ów słownik, które poprzedza następujący tytuł: Ioannis Kochanovii secretarii regii in dictionarium Ioannis Mączyński, co w tłumaczeniu brzmi: „Jana Kochanowskiego, sekretarza królewskiego wiersze na słownik Jana Mączyńskiego”. Niektórzy podają datę 3 kwietnia 1563 jako termin rozpoczęcia pracy w kancelarii królewskiej, brak jednak dowodów za utrzymaniem tej tezy (Cochanoviana. Źródła urzędowe do biografii Jana Kochanowskiego, wybrali i opracowali Maria Garbaczowa i Wacław Urban, Warszawa 1985, s. 114).
Według Jana Achacego Kmity, który w utworze Morocozmea Babińskie zanotował, że w Babinie bywał: „[…] w tym cechu znaczny miodopłynny pisorym Kochanowski zacny” (Stanisław Windakiewicz, Akta Rzeczypospolitej Babińskiej według oryginalnego rękopisu, [w:] Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce, Kraków 1885, t. VIII, s. 149.).
Tekst aktu notarialnego w: Akta sądowe z wieku XVI użyte jako materiały do życiorysu Jana Kochanowskiego, [w:] „Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce”, Kraków 1904, t. X, s. 228, punkt 354. Tłumaczenie aktu w: Cochanoviana. Źródła urzędowe do biografii Jana Kochanowskiego, wybrali i opracowali Maria Garbaczowa i Wacław Urban, Warszawa 1985, s. 172–173.
Ciekawe, że 28 maja Jan Powodowski poprosił biskupa o nadanie prepozytury, co upoważnia do wniosku iż Jan Kochanowski wcześniej nosił się z zamiarem odstąpienia prepozytury na rzecz swojego prokuratora (Wacław Urban, op.cit., s. 145). Tekst rezygnacji w: Cochanoviana. Źródła urzędowe do biografii Jana Kochanowskiego, wybrali i opracowali Maria Garbaczowa i Wacław Urban, Warszawa 1985, s. 226–227.
Tekst aktu notarialnego w: Akta sądowe z wieku XVI użyte jako materiały do życiorysu Jana Kochanowskiego, [w:] „Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce”, Kraków 1904, t. X, s. 290–291, punkt 366. Tłumaczenie w: Cochanoviana. Źródła urzędowe do biografii Jana Kochanowskiego, wybrali i opracowali Maria Garbaczowa i Wacław Urban, Warszawa 1985, s. 293–294.
Akta sądowe z wieku XVI użyte jako materiały do życiorysu Jana Kochanowskiego, [w:] „Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce”, Kraków 1904,t. X, s. 279–280, punkt 368. Tłumaczenie w: Cochanoviana. Źródła urzędowe do biografii Jana Kochanowskiego, wybrali i opracowali Maria Garbaczowa i Wacław Urban, Warszawa 1985, s. 303–305.
Tekst aktu notarialnego w: Akta sądowe z wieku XVI użyte jako materiały do życiorysu Jana Kochanowskiego, [w:] „Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce”, Kraków 1904, t. X, s. 292–293 punkty 370 i 371. Tłumaczenia obu w: Cochanoviana. Źródła urzędowe do biografii Jana Kochanowskiego, wybrali i opracowali Maria Garbaczowa i Wacław Urban, Warszawa 1985, s. 307–308.
Henryk Opieński, Jan Kochanowski w muzyce, [w:] Kurier Poznański 1930, numer 261, s. 6.
Przyjaciel Ludu, nr 23. W przypisie na stronie 179 czytamy: „Nieświadomość ludzi czy zazdrość losów sprawiła, że prawdziwy wizerunek Jana, małej tylko liczbie uczonych znany, długo zostawał w ukryciu, a zamiast jego, wizerunek Piotra podłożony, na którą to pomyłkę zwracamy uwagę naszych czytelników”.
