Zdaniem niektórych historyków Negrín miał skłonność do nacjonalizmu hiszpańskiego, zob. Pablo Salazar, Stanley Payne: «En España no se puede ser un intelectual de categoría sin hablar mal de España», [w:] Las Provincias 03.06.2019. Katalończyków zniechęcił przeniesieniem w październiku 1937 siedziby rządu z Walencji do Barcelony oraz innymi krokami wymierzonymi przeciw fragmentaryzacji władzy, zdaniem niektórych wydał wręcz wojnę katalońskiemu separatyzmowi, zob. np. Roberto Centeno, Negrín y Azaña: acabar de raíz con los separatistas, [w:] El Confidencial 10.07.2017. Kraj Basków upadł zanim Negrin dobrze objął posadę premiera, ale przedstawiciele PNV kilkakrotnie znajdywali się w konflikcie z Negrinem. Po wojnie emigracyjny szef rządu baskijskiego Aguirre starł się z Negrinem w kwestii podziału środków i funduszy dla emigrantów, Manuel P. Villatoro, La gran bronca entre el Lendakari y Negrín por las riquezas olvidadas de la II República, [w:] ABC 27.12.2019.
Jego żona a synowa Negrina, Rosita Diaz Caballero, była umiarkowanie znaną aktorką, w latach 30. i 40. występującą w filmach hiszpańskich i meksykańskich, Antonio Gomez, La fabulosa historia de Rosita Diaz Caballero, [w:] blog Aplogomez 14.09.2015.
Zdaniem niektórych historyków Negrín miał skłonność do nacjonalizmu hiszpańskiego, zob. Pablo Salazar, Stanley Payne: «En España no se puede ser un intelectual de categoría sin hablar mal de España», [w:] Las Provincias 03.06.2019. Katalończyków zniechęcił przeniesieniem w październiku 1937 siedziby rządu z Walencji do Barcelony oraz innymi krokami wymierzonymi przeciw fragmentaryzacji władzy, zdaniem niektórych wydał wręcz wojnę katalońskiemu separatyzmowi, zob. np. Roberto Centeno, Negrín y Azaña: acabar de raíz con los separatistas, [w:] El Confidencial 10.07.2017. Kraj Basków upadł zanim Negrin dobrze objął posadę premiera, ale przedstawiciele PNV kilkakrotnie znajdywali się w konflikcie z Negrinem. Po wojnie emigracyjny szef rządu baskijskiego Aguirre starł się z Negrinem w kwestii podziału środków i funduszy dla emigrantów, Manuel P. Villatoro, La gran bronca entre el Lendakari y Negrín por las riquezas olvidadas de la II República, [w:] ABC 27.12.2019.
Zob. np. Preston 2016; jego wielusetstronicowa praca nie wspomina słowem o domniemanych orgiastycznych skłonnościach Negrina. Ten sam autor w innej pracy ogólnikowo i w tonie relata refero określa Negrina mianem „apparently a voracious sexual athlete”, Paul Preston, The Spanish Civil War: Reaction, Revolution, and Revenge, London 2007, ISBN 978-0-393-34582-7 (paginacja niedostępna).
Zdaniem niektórych historyków Negrín miał skłonność do nacjonalizmu hiszpańskiego, zob. Pablo Salazar, Stanley Payne: «En España no se puede ser un intelectual de categoría sin hablar mal de España», [w:] Las Provincias 03.06.2019. Katalończyków zniechęcił przeniesieniem w październiku 1937 siedziby rządu z Walencji do Barcelony oraz innymi krokami wymierzonymi przeciw fragmentaryzacji władzy, zdaniem niektórych wydał wręcz wojnę katalońskiemu separatyzmowi, zob. np. Roberto Centeno, Negrín y Azaña: acabar de raíz con los separatistas, [w:] El Confidencial 10.07.2017. Kraj Basków upadł zanim Negrin dobrze objął posadę premiera, ale przedstawiciele PNV kilkakrotnie znajdywali się w konflikcie z Negrinem. Po wojnie emigracyjny szef rządu baskijskiego Aguirre starł się z Negrinem w kwestii podziału środków i funduszy dla emigrantów, Manuel P. Villatoro, La gran bronca entre el Lendakari y Negrín por las riquezas olvidadas de la II República, [w:] ABC 27.12.2019.
lne.es
Najczęściej w historiografii spotyka się opinie, usiłujące obalić funkcjonujące teorie o Negrinie jako bezideowej marionetce, zob. np. George Richard Esenwein, Adrian Shuberts, Spain at war: the Spanish Civil War in context, 1931-1939, London 1995, ISBN 978-0-582-55272-2, s. 233. Były one utrzymywane w obiegu głównie przez wrogów Negrina z PSOE, zob. Jose Maria Laso Prieto, «Juan Negrín: la República en guerra», [w:] La Nueva Espana 24.09.2007 Teorię o maniakalnych skłonnościach Negrina podtrzymują jednak poważni historycy, zob. np. „unipolar manic in psychiatric terms”, Payne 2004, s. 254. P.
Źródła podają wiele różnych wersji jej nazwiska. Nie jest jasne, czy i jakie było pokrewieństwo między Marią a Aleksandrem Fidelman-Brodskim(inne języki), również pochodzącym z Kijowa Żydem który wyemigrował do Niemiec i stał się znany jako wiolinista i nauczyciel muzyki.
youtube.com
W połowie lat 50. skarżył się, że od lat nie mają samochodu i że odmiennie niż poprzednio, nie stać ich na coroczne odwiedziny dzieci i wnuków w Ameryce; o ile wcześniej utrzymywali na stałe służącą, to teraz jedynie raz na tydzień przychodzi kobieta do sprzątania, zob. listy Negrina cytowane w Ciudadano Negrin, 1:18:55 do 1:19:30.
