Deklaracja praw i krzywd z 14 października 1774 r. stanowiła w 10 punktach o prawach przysługujących mieszkańcom kolonii na mocy niezmiennych praw natury (zaliczano tutaj prawo do życia, wolności, własności; prawo do posiadania własnych ciał prawodawczych; do sądzenia przez własne sądy z udziałem przysięgłych), zasad ustroju brytyjskiego oraz nadanych koloniom Kart. Deklaracja uznała za bezprawne akty brytyjskiego rządu dotyczące zakazu zgromadzeń i prześladowania ich uczestników, utrzymywania w koloniach stałej armii w czasie pokoju bez zgody ciała przedstawicielskiego, a także sprawowania władzy w koloniach przez urzędników z nominacji królewskiej, a nie pochodzących z wyborów. Akt ten uznał również za niezgodne z prawem nakładanie przez Koronę podatków na prowincje bez ich zgody. Z drugiej strony uznana została prerogatywa królewska dotycząca weta króla w stosunku do ustaw uchwalanych przez ciała prawodawcze kolonii, a także zatwierdzono prawo Parlamentu do wydawania ustaw regulujących ich handel zagraniczny. (Declaration of Rights and Grievances).
Tak zwane Artykuły Asocjacji z 20 października 1774 r. Akt ten zaczynał się od deklaracji lojalności, następnie wyliczał pretensje kolonistów i głosił, że po 1 grudnia kolonie nie będą importować z Wielkiej Brytanii i Irlandii żadnych towarów, w tym herbaty wschodnioindyjskiej, melasy, kawy, wina oraz niewolników, a ponadto od 1 marca 1775 r. będą używać jedynie herbat ziołowych produkowanych w koloniach. Nadzór nad tym miały prowadzić komitety obywatelskie, powoływane we wszystkich hrabstwach i miastach. (Tekst oryginalny: The Articles of Association). 4 marca 1861 Abraham Lincoln w przemówieniu z okazji objęcia urzędu prezydenta uznał te Artykuły za początek USA (First Inaugural Address of Abraham Lincoln).
