Jeżeli zawarta została (zatwierdzona, podpisana) przez rząd polski umowa międzynarodowa, która nie jest przeznaczona do ratyfikacji, to w celu zapewnienia jej skuteczności Rada Ministrów powinna – jeżeli prawidłowe wykonanie umowy tego wymaga – wnieść do Sejmu projekt ustawy lub wydać stosowne przepisy wykonawcze (rozporządzenie). Według ustawy o z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 127) przewiduje, że Minister kierujący działem administracji rządowej właściwy do spraw, których dotyczy umowa międzynarodowa, jest odpowiedzialny za wykonywanie obowiązków i korzystanie z praw wynikających dla Rzeczypospolitej Polskiej z tej umowy oraz zawiadamia ministra właściwego do spraw zagranicznych o przypadkach niewykonywania lub nieprawidłowego wykonywania umowy międzynarodowej (art. 20). Dopóki jednak umowa taka, lub jakiekolwiek inne źródło prawa międzynarodowego nieuznane w Polsce za źródło prawa, nie zostaną inkorporowane do prawa polskiego, nie mogą stanowić podstawy rozstrzygnięcia wydanego przez polskie organy państwowe.
Ze względu jednak na fakt, że Rzeczpospolita Polska jako państwo prawa przestrzega prawa międzynarodowego, w tym również wiążących ją zwyczajów międzynarodowych, wydane zostało rozporządzenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 29 listopada 2004 r. w sprawie wypadków i okoliczności, w których ze względu na zwyczaje międzynarodowe dopuszczalne jest podawanie i spożywanie nieznacznej ilości napojów alkoholowych (Dz.U. z 2004 r. nr 262, poz. 2617).
