Twórca mającej dopełniać ideę Marinettiego, teoretyka futuryzmu, koncepcji "Futuryzmu-Faszyzmu-Spirytualizmu", przez co w czasach Mussoliniego znajdował się pod obserwacją policji politycznej. Źródło
Podwójna przynależność do kościołów, jednego egzoterycznego (publicznego), drugiego ezoterycznego (wewnętrznego), zamkniętego dla nieinicjowanych, jest sytuacją typową dla niektórych kościołów tradycji neogallikańskiej (Gazinet), silnie związanych z zakonami martynistycznymi i masonerią egipską. Zwyczaj ten datuje się od czasów konsekracji przez patriarchę kościoła gallikańskiego, Louis'a-Marie François Giraud, dwóch zwierzchników kościoła gnostyckiego, a zarazem przywódców odłamów masonerii egipskiej i zakonu martynistów: Jean'a-Baptiste Bricaud w 1913 r. i Constantina Chevillon w 1936 r. Obydwaj byli aktywni zarówno w kościele gallikańskim, jak i gnostyckim. W niektórych rytuałach teurgicznych pożądany jest udział duchownych. Gnostycki kościół Crześcijański nie sprawuje kultu publicznego, jak wynika z informacji na stronie: http://eglisegnostiquechretienne.com
http://www.facebook.com/NR.Ottaviano/posts/1750011048570054 Polemika Frédérica Garniera, Wielkiego Hierofanta "Suwerennego Sanktuarium Tradycjonalistycznego Galii" nt. "filiacji Prevosta". Odnośny fragment brzmi: "Que savent les membres de sa famille, de la façon régulière de transmettre une charge, puisqu’aucun n’était maçon actif de l’obédience - et encore moins du Souverain Sanctuaire - ? Pour ce qui est de Jacques Bersez, membre du Souverain Sanctuaire du temps de Jean Prévost, qui aurait validé Dieu seul sait quoi au sujet de A.D. et de sa prétendue Grande Maitrise, que le lecteur nous permette encore de le mettre en garde : il faut savoir qu’il ne faisait plus partie de l'Ordre depuis bien longtemps et ne se sentait plus concerné par les affaires inhérentes à cette structure maçonnique... ce sont là les propos de Jacques Bersez."
Gérard.G.GaltierGérard.G., Maçonnerie égyptienne, Rose-Croix et Néo-Chevalerie : les fils de Cagliostro, [Monaco]: Editions du Rocher, 1989, ISBN 2-268-00778-2, OCLC23238395 [dostęp 2018-06-29]. Brak numerów stron w książce
