"W przypadku cmentarzy żydowskich możemy spotkać się z kilkoma określeniami. W języku hebrajskim będą to: "bet chaim" (dom życia), "bet kwarot" (dom grobów) czy "bet olam" (dom życia wiecznego), w języku jidysz - "hajlike ort" (święte miejsce) oraz "gute ort" (dobre miejsce). W Polsce powszechnie przyjęte jest wywodzące się z języka niemieckiego słowo "kirkut". W różnych rejonach naszego kraju możemy usłyszeć też nazwy: "kierkut", "kierkow", "kerchoł", "mogiłki" czy też pogardliwe określenie "okopisko"." w: Andrzej Bielowski. Kilka słów o cmentarzach żydowskich i obyczajach związanych z pogrzebem [1]; "Sporadycznie na różnych obszarach pojawiają się ponadto znaczenia miejsce zakopywania padłych zwierząt oraz stary, opuszczony cmentarz. Dominuje rzeczywiście znaczenie cmentarz żydowski." w:Studia Judaica 2000. str. 32; "Żydzi nazywali cmentarz bet dam, czyli wieczny dom lub bet hachajim, zaś Polacy - kirkutem lub nieco pogardliwie okopiskiem, bo okopisko to miejsce grzebania zwierząt." w: Andrzej Potocki. Podkarpackie judaica. 1993 str. 11
