Ostoja (herb szlachecki) (Polish Wikipedia)

Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Ostoja (herb szlachecki)" in Polish language version.

refsWebsite

Global rank Polish rank

17wbc.poznan.pl

5,747^th place

117^th place

9uw.edu.pl

3,918^th place

92^nd place

4polona.pl

3,331^st place

60^th place

3google.pl

low place

557^th place

2web.archive.org

1^st place

1sppw1944.org

low place

4,626^th place

11944.pl

low place

338^th place

1wielcy.pl

low place

692^nd place

1artteka.pl

low place

1aap.poznan.pl

low place

1muzhp.pl

6,660^th place

146^th place

1pther.net

low place

1oszk.hu

1,469^th place

3,240^th place

1poniec.net

low place

1brzezinyparafia.pl

low place

1google.com

163^rd place

341^st place

1wikisource.org

27^th place

90^th place

1dzieje.pl

7,069^th place

161^st place

1pbc.gda.pl

low place

1,119^th place

1republika.pl

9,449^th place

234^th place

1umk.pl

7,071^st place

166^th place

1dbc.wroc.pl

low place

940^th place

1gerbovnik.ru

low place

1wyborcza.pl

668^th place

9^th place

1google.de

2,106^th place

low place

1944.pl

Zbigniew Wiesław Rylski, [w:] Powstańcze biogramy [online], Muzeum Powstania Warszawskiego [dostęp 2021-08-25] .

aap.poznan.pl

Banaszak, Marian, Lenort, Feliks. Dzieje poznania i województw poznańskiego (w granicach z 1974 r.). Informator o materiałach archiwalnych. Т. II. Warszawa, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, 1982. sygn. DK perg. 81; Poznań, 30 VI 1358. Czcibor dziekan kapituły poznańskiej udziela Cechosowi przywileju na sołectwo we wsi kapitulnej Trojanowo. Druk: KDW, t. III, nr 1384.. str. 46.

artteka.pl

Polska – terra incognita/Wysocice. [dostęp 2013-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-03)].

brzezinyparafia.pl

Parafia pw. Św Mikołaja w Brzezinach – Diecezja rzeszowska, Historia wsi i parafii [online] [dostęp 2022-09-29] .

dbc.wroc.pl

Bartosz Paprocki, Ogród Królewski, s. 306.

dzieje.pl

DorotaD. Janiszewska-Jakubiak DorotaD., Katedra łacińska we Lwowie, [w:] Dzieje.pl – Portal Historyczny [online], 30 stycznia 2017 [dostęp 2022-11-20] .

gerbovnik.ru

Praca zbiorowa: Общий Гербовник дворянских родов Всероссийской Империи (Obszczij gerbovnik dvorianskich rodow Wsierossijskoj Imperii). T. 11. 1799, s. 49. (ros.).

google.com

ŁukaszŁ. Pompa ŁukaszŁ., Church. St. Nicholas [online], kwiecień 2016 [dostęp 2022-09-29] .

google.de

books.google.de

Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S. J. T. 9. Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1842, s. 462.

google.pl

books.google.pl

Aleksander Borysowicz Łakier: Russkaja geraldika. St. Petersburg: KNIGA, 1855, s. 450 /art. 182/ XXI tabl. (ros.).
Aleksander Borysowicz Łakier: Russkaja geraldika. St. Petersburg: KNIGA, 1855, s. 450. (ros.).
Bartosz Paprocki: Gniazdo cnoty. Zkąd herby rycerstwa sławnego Krolestwa Polskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mazowieckiego, Zmudzkiego y inszych Państw do tego Krolestwa nalezacych Książąt y Panow poczatek swoy maią. Kraków: 1578, s. 374.

muzhp.pl

bazhum.muzhp.pl

J. Szyszka, Kształtowanie się podziałów terytorialnych Rusi Czerwonej na przykładzie ziemi lwowskiej [w:] "Średniowiecze Polskie i Powszechne", Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2011, t. III (VII), s. 124, 126.

oszk.hu

mek.oszk.hu

Köpeczi, Béla. Középkori művelődés Erdélyben. // Erdély története három kötetben. Т. Első kötet – A kezdetektől 1606-ig. Budapest, Akadémiai Kiadó, 1986. ISBN 978-963-05-4203-6. str. 368-369. Dostęp 2022-11-26 (w języku węgierskim).

pbc.gda.pl

BolesławB. Ulanowski BolesławB. (red.), Acta iudiciorum ecclesiasticorum dioecesum Gneznensis et Poznaniensis (1403-1530), t. II, w dniu: rok 1441, punkt 382, Kraków: Akademii Umiejętności; Biblioteka Uniwersytetu Gdańskiego, 1902, s. 131 [dostęp 2022-09-29], Cytat: „[...] Leonardum de ibidem, qui duas lunas cruce intermedia ferunt in clipeo et ipsorum proclamacio Ostoya; [...]“ (łac.).

polona.pl

Wojciech Wijuk Kojałowicz: Ks. Wojciecha Wiiuka Kojałowicza Herbarz szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego zwany Nomenclator. Kraków: Herolda Polskiego, 1906, s. 91.
Szymon Okolski: Orbis Poloni, In quo Antiqua Sarmatarum gentilitia et arma quaecunque a litera L, usque ad literam R (...) continentur (...). T. 2. Kraków: 1641-43, s. 356.
Wacław Potocki: Poczet herbów szlachty Korony Polskiey i Wielkiego Xsięstwa Litewskiego. Kraków: 1696, s. 205.
Bartosz Paprocki, Gniazdo Cnoty, s. 147 (304).

poniec.net

Oficjalna strona miasta Poniec. [dostęp 2010-08-17].

pther.net

R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, [w:] "Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego", nowej serii t. XV (XXVI), Warszawa 2016, s. 24

republika.pl

herbypolskie.republika.pl

Antoni Swach: Herby polskie z Marcina Bielskiego, Jana Liwa Herbulta, W.O. Szymona Okolskiego Zakonu Kaznodziejskiego S.TB. z inszych autorów. Poznań: 1705, s. 94.

sppw1944.org

Stowarzyszenie Pamięci Powstania Warszawskiego 1944, Powstanie Warszawskie 1944 – Oficjalna strona Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego 1944 [online], sppw1944.org [dostęp 2017-10-07] .

umk.pl

kpbc.umk.pl

Emilian Szeliga-Żernicki: Die polnischen Stammwappen : ihre Geschichte und ihre Sagen. Hamburg: Verlag vin Henri Grand, 1904, s. tabl. VII.

uw.edu.pl

ebuw.uw.edu.pl

Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S. J. T. 7. Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1841, s. 170.
Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 246.
Zbigniew Leszczyc: Herby szlachty polskiej. T. 2. Poznań: Zakład Artystyczno-Chemigraficzny Antoniego Fiedlera, 1908, s. tabl. LX.
Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S. J. T. 9. Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1841, s. 19.
Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 85.
Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 243.
Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 247.
Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 273.

crispa.uw.edu.pl

Starodawne prawa polskiego pomniki. Т. VIII – Antiquissimi libri iudiciales terrae Cracouiensis; Pars 1, ab an. 1374-1390. Cracoviae, Sumptibus Academiae Litterarum; Typis Wl. Lud. Anczyc et sociorum, 1884. № 4730. str. 260.

wbc.poznan.pl

JanJ. Długosz JanJ., Insignia seu Clenodia Regis et Regni Poloniae. Z kodeksu kórnickiego, wydał dr. Z. Celichowski, ZygmuntZ. Celichowski, Poznań: Biblioteka Kórnicka, 1885, s. 24 [dostęp 2021-06-14] (pol.).
Piekosiński, Franciszek. Heraldyka polska wieków średnich. Kraków, Akademia Umiejętności, 1889. str. 117-119.
Franciszek Piekosiński: Heraldyka polska wieków średnich. Kraków: Akademia Umiejętności, 1899, s. 117.
Jan Aleksander Gorczyn: Kleynoty abo herby państwa y rycerstwa powiatow y miast głownych Korony Polskiey y W. X. L. według obiecadła dla pamięci łacnieyszey położone. Kraków: Aleksander Dymowski, 1630, s. 70.
Bartosz Parpocki, Herby Rycerstwa Polskiego, s. 367.
Stanisław Dziadulewicz: Herbarz rodzin tatarskich w Polsce. Wilno: Nadkładem autora z zasiłkiem Komitetu Funduszu Kultury Narodowej, 1929, s. 375,382,407,429,434.
Franciszek Piekosiński: Heraldyka polska wieków średnich. Kraków: Akademia Umiejętności, 1899, s. 136.
Wiktor Wittyg: Nieznana szlachta polska i jej herby. Kraków: 1908, s. 123.
Wiktor Wittyg: Nieznana szlachta polska i jej herby. Kraków: 1908, s. 135.
Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 11. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1914, s. 225.
Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 12. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1915, s. 225.
Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 14. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1915, s. 57.
Wiktor Wittyg: Nieznana szlachta polska i jej herby. Kraków: 1908, s. 262.
Wiktor Wittyg: Nieznana szlachta polska i jej herby. Kraków: 1908, s. 310.
Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 4. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1907, s. 33.
Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 9. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1907, s. 185.
Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 14. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1917, s. 174.

web.archive.org

Polska – terra incognita/Wysocice. [dostęp 2013-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-03)].
Andrzej Kostrzewski: Polskie herby w heraldyce szlachty rosyjskiej. [dostęp 2010-06-12]. (pol.).

wielcy.pl

Herb Ostoja [online], wielcy.pl [dostęp 2021-06-13] .

wikisource.org

pl.wikisource.org

ZygmuntZ. Gloger ZygmuntZ., Encyklopedia staropolska, t. I, Warszawa: Druk P. Laskauera i W. Babickiego, 1900, s. 250 [dostęp 2022-09-30] .

wyborcza.pl

kielce.wyborcza.pl

Ostoja i Junosza w herbie Karczówki. „Gazeta Wyborcza”.