Grupy prowadzące walkę narodowowyzwoleńczą aby nie narazić się na zarzut aktywności terrorystycznej powinny przy podejmowaniu wszelkich działań przestrzegać podstawowych standardów praw człowieka. Decydujące znaczenie mają w tym kontekście normy wymagające poszanowania podczas konfliktu praw osób chronionych w tym przede wszystkim cywili i rannych (...) Partyzanci działania swoje zasadniczo kierują przeciwko celom wojskowym, a ewentualne ofiary wśród cywili są niezaplanowanym efektem ubocznym tych operacji. Terroryści natomiast nie rozróżniają celów militarnych i cywilnych. Co więcej często to właśnie ludność cywilna jest głównym celem ataków terrorystycznych. (mgr Bartosz Władysław Fieducik,
Terroryzm morski w świetle międzynarodowego prawa karnego s. 113)
