Np. dekret z 8 stycznia 1946 r. o rejestracji i o obowiązku pracy (Dz.U. z 1946 r. nr 3, poz. 24) obowiązujący do 1958 r. Art. 4. Urząd zatrudnienia może powołać do pracy we wszelkich gałęziach i rodzajach pracy osoby zarejestrowane, stosownie do ich kwalifikacji, na okres czasu nie dłuższy niż dwa lata, przy czym nie jest związany dotychczasowym miejscem zamieszkania (pobytu) osoby podlegającej zatrudnieniu. Art. 11. (1) Kto wbrew powołaniu do pracy (art. 4) nie stawi się do niej w wyznaczonym terminie podlega karze aresztu do lat 5 i grzywny albo jednej z tych kar, nadto sąd może orzec utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych. (2) Ściganie przestępstwa określonego w ust. (1) następuje na wniosek urzędu zatrudnienia.
Ustawa z 26 października 1982 r. o postępowaniu wobec osób uchylających się od pracy (Dz.U. z 1982 r. nr 35, poz. 229). Art. 21. 1. Kto, będąc wpisany do wykazu osób uporczywie uchylających się od pracy, nie dopełnia obowiązku stawienia się na wezwanie organu administracji w celu złożenia oświadczenia o źródłach utrzymania, podlega karze ograniczenia wolności do roku lub grzywny. 2. Kto wbrew obowiązkowi podjęcia robót na cele publiczne bez usprawiedliwionej przyczyny nie zgłasza się w określonym terminie i miejscu albo uchyla się od wykonywania tych robót, podlega karze ograniczenia wolności do lat 2 lub grzywny.
