Joachim Neander, Dla moich towarzyszy – Karl [online], www.auschwitz.org, „Niedawno grupa ortodoksyjnych Żydów w USA zagroziła, że będzie tak długo bojkotować Holocaust Memoriał Museum w Waszyngtonie, dopóki będą w nim prezentowane hitlerowskie prześladowania gejów.” [dostęp 2019-09-29].
MikeM.UrbaniakMikeM., JoannaJ.OstrowskaJoannaJ., Chłopcy wyklęci. W Auschwitz było 122 więźniów z różowymi trójkątami. Tak oznaczano homoseksualistów [online], gazetapl [dostęp 2019-09-29], Cytat: „W „Mężczyznach z różowym trójkątem” czytamy, że najniżej w hierarchii byli Żydzi i osoby homoseksualne. – Z tą różnicą, że Żydzi mieli być masowo eksterminowani, a homoseksualistów należało teoretycznie resocjalizować, a praktycznie wykończyć przez najgorsze prace i tortury.”(pol.).
Leszek Ścioch. Homoseksualiści a Holocaust. „Nigdy Więcej”. 14, 2004. Warszawa: Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”. ISSN1428-0884. Cytat: 1. „Naziści wpadli we własne sidła. Owszem, nienawidzili homoseksualistów – na przykład Heinrich Himmler, szef SS, był wyjątkowo zagorzałym homofobem – ale także ich potrzebowali. Wojna i choroby spustoszyły populację “rasy panów”, brakowało “prawdziwych Aryjczyków” i każdy sprawny niemiecki mężczyzna, niezależnie od orientacji, mógł okazad się przydatny. Jednocześnie homoseksualizm, tak jak aborcja, stanowił przeszkodę do powiększania “rasy panów”, więc, tak jak aborcja, powinien zostad wyeliminowany, do czego naziści zabrali się z właściwą sobie brutalnością. “Homoseksualizm w pewnym sensie zbijał z tropu nazistów” – uważa Edward Phillips, opiekun wystawy. Ich celem było skłonienie niemieckich mężczyzn do reprodukcji i powiększenia populacji, więc homoseksualistów postanowiono reedukować i sprowadzić na “właściwą drogę”.” 2. Nazywano gejów “antyspołecznymi pasożytami” oraz “wrogami państwa”. W 1935 rozszerzono Paragraf 175, tak by “nieprzyzwoitości między mężczyznami” obejmowały praktycznie każdy typ interakcji o rzekomym podtekście seksualnym – gest, pozdrowienie czy spojrzenie. Obywateli zachęcano do denuncjacji. Nabrały rozmachu aresztowania i wyroki skazujące. W czasach III Rzeszy aresztowano mniej więcej 100.000 ludzi, z czego 78.000 przypada na okres od 1936 – czyli objęcie przez Himmlera urzędu szefa policji – do wybuchu wojny w 1939. Z tych, którym zarzucono homoseksualizm, zostało skazanych około połowy. Większość wsadzono do więzień, ale od 5.000 do 15.000 homoseksualistów zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie mniej więcej 60% z nich znalazło śmierć.” 3. „W tym czasie naziści podtrzymywali pogląd, że geje mogą byd “wyleczeni” z ich “dewiacji” dzięki ciężkiej pracy (nawet jeśli ona ich zabijała). Inni “niepoprawni” byli zmuszani do poddawania się “dobrowolnej” kastracji, a niektórzy padali ofiarą eksperymentów medycznych polegających na wstrzykiwaniu hormonów do jąder.”.brak numeru strony
Holokaust homoseksualistów? [online], www.rp.pl [dostęp 2019-09-29], Cytat: „Dla mordów dokonanych przez hitlerowców na homoseksualistach nie ma żadnego usprawiedliwienia. Ale w kategoriach historycznych nie można postawić znaku równości między losem homoseksualistów a Żydów podczas II wojny światowej. Nazizm nie był ze swej istoty ideologią homofobiczną.”(pol.).
Leszek Ścioch. Homoseksualiści a Holocaust. „Nigdy Więcej”. 14, 2004. Warszawa: Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”. ISSN1428-0884. Cytat: 1. „Naziści wpadli we własne sidła. Owszem, nienawidzili homoseksualistów – na przykład Heinrich Himmler, szef SS, był wyjątkowo zagorzałym homofobem – ale także ich potrzebowali. Wojna i choroby spustoszyły populację “rasy panów”, brakowało “prawdziwych Aryjczyków” i każdy sprawny niemiecki mężczyzna, niezależnie od orientacji, mógł okazad się przydatny. Jednocześnie homoseksualizm, tak jak aborcja, stanowił przeszkodę do powiększania “rasy panów”, więc, tak jak aborcja, powinien zostad wyeliminowany, do czego naziści zabrali się z właściwą sobie brutalnością. “Homoseksualizm w pewnym sensie zbijał z tropu nazistów” – uważa Edward Phillips, opiekun wystawy. Ich celem było skłonienie niemieckich mężczyzn do reprodukcji i powiększenia populacji, więc homoseksualistów postanowiono reedukować i sprowadzić na “właściwą drogę”.” 2. Nazywano gejów “antyspołecznymi pasożytami” oraz “wrogami państwa”. W 1935 rozszerzono Paragraf 175, tak by “nieprzyzwoitości między mężczyznami” obejmowały praktycznie każdy typ interakcji o rzekomym podtekście seksualnym – gest, pozdrowienie czy spojrzenie. Obywateli zachęcano do denuncjacji. Nabrały rozmachu aresztowania i wyroki skazujące. W czasach III Rzeszy aresztowano mniej więcej 100.000 ludzi, z czego 78.000 przypada na okres od 1936 – czyli objęcie przez Himmlera urzędu szefa policji – do wybuchu wojny w 1939. Z tych, którym zarzucono homoseksualizm, zostało skazanych około połowy. Większość wsadzono do więzień, ale od 5.000 do 15.000 homoseksualistów zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie mniej więcej 60% z nich znalazło śmierć.” 3. „W tym czasie naziści podtrzymywali pogląd, że geje mogą byd “wyleczeni” z ich “dewiacji” dzięki ciężkiej pracy (nawet jeśli ona ich zabijała). Inni “niepoprawni” byli zmuszani do poddawania się “dobrowolnej” kastracji, a niektórzy padali ofiarą eksperymentów medycznych polegających na wstrzykiwaniu hormonów do jąder.”.brak numeru strony
HeinzH.HegerHeinzH., Mężczyźni z różowym trójkątem. Świadectwo homoseksualnego więźnia obozu koncentracyjnego z lat 1939–1945, Ośrodek „Karta”, 2017, ISBN 978-83-65979-01-8, OCLC1034642202 [dostęp 2020-01-10].brak strony (książka)
ClaudiaC.SchoppmannClaudiaC., Verbotene Verhältnisse: Frauenliebe 1938-1945, Querverlag, 1999, ISBN 3-89656-038-7, OCLC41561046 [dostęp 2020-01-10].brak strony (książka)
