Wiele źródeł powiela formę Sabalik, która zaistniała w jednym z wydań encyklopedii PWN, zob.: Anna Tyrpa: Obraz zbójników w pieśniach ludowych. [w:] Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Mity i rzeczywistość zbójnictwa na pograniczu polsko-słowackim w historii, literaturze i kulturze”, ISBN 978-83-60612-01-1 [on-line]. s. 113. [dostęp 2023-11-14]. Cytat: W. A. Wójcik (1995: 11) podaje, że Sabała był niekiedy nazywany Sablikiem lub Czakorem, natomiast w Wielkiej encyklopedii powszechnej PWN czytamy o jego przezwisku w formie Sabalik (t. 10, Warszawa 1967, s. 280) (pol.).
nina.gov.pl
ipsb.nina.gov.pl
WiesławW.BieńkowskiWiesławW., Jan Sabała [online], Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2020-05-02](pol.).
uj.edu.pl
jbc.bj.uj.edu.pl
Tytus Chałubiński: Sześć dni w Tatrach. Wycieczka bez programu. [w:] Pamiętnik Towarzystwa Tatrzańskiego, tom IV [on-line]. s. 51. [dostęp 2023-11-14]. Cytat: W różnych miejscowościach, różnie go też zowią: Janko Sablik, Janek Czakor; Krzeptowski jest nazwiskiem rodziny; Sabałą nazywają go od posiadłości, którą po ojcu odziedziczył (pol.).
Roman Hennel: Kronika. Piśmiennictwo. [w:] Wierchy, Rok dwudziestypierwszy 1952 [on-line]. s. 283. [dostęp 2023-11-14]. (pol.).
List Sabały. [w:] Wierchy, Rok trzydziesty 1961 [on-line]. s. 124. [dostęp 2023-11-14]. (pol.).
