John Zizioulas: Eucharist, Bishop, Church: The Unity of the Church in the Divine Eucharist. s. 14. Cytat: Przypis 27 – Por A. Schmemann, „Teologia i Eucharystia” (w języku greckim), w: Teologia, Prawda i Życie (red. Bractwo Zoe, w języku greckim), 1962. Jest charakterystyczne dla tego rodzaju katolickiego stanowiska teologicznego, że w cennym artykule na temat Boskiej Eucharystii w DTC (Dictionnaire de Théologie Catholique), na próżno szuka się akapitu na temat eklezjologicznego charakteru Eucharystii. To samo odnosi się do bogatej pracy J. Betza, Eucharistie w: Der Zeit der griechischen Vater, 1 / 1,1955, który nie zamierza badać związku pomiędzy Eucharystią i jednością Kościoła, nawet w kolejnym drugim tomie swojej pracy, sądząc po przedmowie do pierwszego tomu (s. VIII). Jednak zasługuje na specjalną uwagę fakt, że ta praca Betza wznawia nacisk na aktywną obecność (Actualpräsentz) dzieła, a także osoby Pana, w miejsce scholastycznego nacisku na Rzeczywistą Obecność w postaciach eucharystycznych. Być może jest to zdecydowany krok w kierunku ontologicznego widzenia tajemnicy, która również prowadzi w sposób naturalny do spojrzenia eklezjologicznego. Jedynym silnym głosem protestu we współczesnej (lata 60. XX w.) łacińskiej teologii katolickiej wobec scholastycznej doktryny o Eucharystii, który dlatego też został uznany za rewolucyjny w Zachodniej teologii, jest nauczanie Odo Casela. Jako pierwszy sprzeciwił się on ujęciu Eucharystii jako „przedmiotu” i jedynie środka zbawienia, podkreślając jej charakter jako zgromadzenia i akcji liturgicznej Kościoła. Zobacz jego dzieła Chrześcijańskie misterium kultu (Kraków 2000) s. 27. By poznać jego nauczanie na temat Eucharystii, bardziej ogólnie, należy odnieść się do: Die als Liturgie Mysterienfeier, 5th Ed. 1935, oraz „Die Kirche als braut Christi nach Schrift, Vaterlehre und Liturgie”, w: „Theologie der Zeit”, ed. Karl Rudolf, 1,1936, 91-111..{{Cytuj książkę}} Linki zewnętrzne: "cytat".
Taki indywidualistyczny obraz sakramentów prezentowała wiernym diecezji sandomierskiej katecheza o podziale sakramentów, z cyklu katechez głoszonych w całej diecezji w 2011 r. przed mszami niedzielnymi: Katecheza 2 (11 IX): Podział sakramentów świętych. [w:] Oficjalna strona Diecezji sandomierskiej [on-line]. [dostęp 2015-01-22]. Cytat: Podstawowym celem sakramentów jest uświęcenie człowieka i pomoc w zbawieniu. Towarzyszą one kluczowym etapom ludzkiego życia: narodziny, początek drogi życiowej to przyjęcie Chrztu. Sakrament Pokuty przyjmujemy gdy rodzi się w nas świadomość moralna i potrzebujemy oczyszczenia z grzechów. Bierzmowanie, czyli namaszczenie Duchem Świętym to uznanie dojrzałej obecności w Kościele i wzięcie odpowiedzialności za siebie i innych na drodze do zbawienia. Wyborowi nowej drogi życiowej towarzyszy Małżeństwo lub Kapłaństwo. Sakrament Namaszczenia chorych przyjmujemy w zagrożeniu życia i w poważnej chorobie. Całemu naszemu życiu towarzyszy dar Eucharystii, czyli pokarmu na drodze do zbawienia – udziału w wiecznym szczęściu z Bogiem.
wiara.pl
prasa.wiara.pl
Instytut GośćI.G.MediaInstytut GośćI.G., Siedem darów łaski [online], Instytut Gość Media, 30 marca 2014 [dostęp 2023-12-08].
Instytut GośćI.G.MediaInstytut GośćI.G., Siedem darów łaski [online], Instytut Gość Media, 30 marca 2014 [dostęp 2023-12-08].
