Stanisław Tarnowski (Biały) (Polish Wikipedia)
Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Stanisław Tarnowski (Biały)" in Polish language version.
refsWebsite
Global rank
Polish rank
1st place
1st place
low place
low place
27th place
90th place
polona.pl
- „Portret dwóch braci, (hr. Tarnowskich). Na jednem płótnie: po lewej popiersie młodo zmarłego hr. Władysława Tarnowskiego w czarnym płaszczu, trzymane w cieniu, w półprofilu ku prawej, jest dziełem Artura Grottgera z r. 1866; po prawej siedząca postać młodego hr. Stanisława Tarnowskiego, ubranego w czarną czamarę, z lewą ręką opartą na srebrnej karabeli, jest dziełem, zaczętem i zaledwie podrysowanem przez A. Grotgera krótko przed wyjazdem do Francyi, a skończonem przez Andrzeja Grabowskiego. wielkość naturalna.”; – Jan Bołoz Antoniewicz „Katalog wystawy sztuki polskiej od roku 1764–1886” (wydanie polskie, oraz niemieckie pt. „Katalog der retrospectiven Ausstellung polnischer Kunst 1764–1886”), Dyrekcyia Powszechnej Wystawy Krajowej, Lwów, 1894, str. 320, pozycja 1415; kopia cyfrowa w Cyfrowej Bibliotece Narodowej – Polona.
- Jan Bołoz Antoniewicz „Katalog wystawy sztuki polskiej od roku 1764–1886” (wydanie polskie, oraz niemieckie pt. „Katalog der retrospectiven Ausstellung polnischer Kunst 1764–1886”), Dyrekcyia Powszechnej Wystawy Krajowej, Lwów, 1894, str. 320; kopia cyfrowa w Cyfrowej Bibliotece Narodowej – Polona.
- List Artura Grottgera do Wandy Monné z 10 czerwca 1866, opublikowany w: Maryla Wolska i Michał Pawlikowski (red.) „Arthur i Wanda : dzieje miłości Arthura Grottgera i Wandy Monné : listy-pamiętniki, ilustrowane licznemi, przeważnie nieznanemi dziełami artysty.”, Medyka-Lwów, 1928, tom 1, str. 238–240, (Reprodukcja cyfrowa tomu 1 w CBN – Polona).
- Informacja, że do postaci chorążego pozował Stanisław Tarnowski, a nie Szymon Wizunas Szydłowski vel Szydłowiecki, w: Maryla Wolska i Michał Pawlikowski (red.) „Arthur i Wanda : dzieje miłości Arthura Grottgera i Wandy Monné : listy-pamiętniki, ilustrowane licznemi, przeważnie nieznanemi dziełami artysty.”, Medyka-Lwów, 1928, tom 1, str. 482, (Reprodukcja cyfrowa tomu 1 w CBN – Polona)
rodtarnowski.com
- Genealogia Rodu Tarnowskich – strona poświęcona Stanisławowi Tarnowskiemu i jego rodzinie.. [dostęp 2014-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-25)].
- Genealogia Rodu Tarnowskich – nota biograficzna Stanisława Tarnowskiego.. [dostęp 2014-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-25)].
- Genealogia Rodu Tarnowskich – strona poświęcona Stanisławowi Tarnowskiemu i jego rodzinie. rodtarnowski.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-25)]., prof. Roman Aftanazy podaje, że w ok. r. 1940, oraz, iż kontynuował pasję kolekcjonerską ojca; – Roman Aftanazy, „Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej” (wydanie 2 przejrzane i uzupełnione), tom 8 (Województwo ruskie, Ziemia Przemyska i Sanocka), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1996, rozdział o Śniatynce, str. 259.
web.archive.org
- Genealogia Rodu Tarnowskich – strona poświęcona Stanisławowi Tarnowskiemu i jego rodzinie.. [dostęp 2014-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-25)].
- Po śmierci ojca Waleriana Tarnowskiego, w r. 1861 otrzymał majątki: Śniatynka, Hołobutów; a po śmierci brata Władysława Tarnowskiego w r. 1878, majątek Wróblewice, –Genealogia Rodu Tarnowskich – nota biograficzna Stanisława Tarnowskiego. Inaczej podaje prof. Roman Aftanazy, twierdząc, że Władysław Tarnowski zapisał Wróblewice pierwszemu synowi swego brata Stanisława, tj. Janowi Kantemu, urodzonemu w r. 1877, i pisze „Po śmierci Władysława Tarnowskiego, gdy wyznaczony przez niego spadkobierca Jan Tarnowski był jeszcze dzieckiem, majątkiem zaś rządził zamieszkały w Śniatynce jego ojciec Stanisław, wiele dzieł sztuki uległo rozproszeniu. Dwór stał pustką aż do 1902 r., gdy po ślubie osiadł tam na stałe Jan Tarnowski.” – Roman Aftanazy, „Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej” (wydanie 2 przejrzane i uzupełnione), tom 8 (Województwo ruskie, Ziemia Przemyska i Sanocka), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1996, rozdział „Wróblewice”, str. 259, 264. W każdym razie Wróblewice w latach 1878–1902 pozostawały pod zarządem Stanisława Tarnowskiego. Ostatni fragment, o rozproszeniu zbiorów można tłumaczyć tak, że przynajmniej część z nich jest wzmiankowana przez prof. Aftanazego jako znajdująca się w Śniatynce, – tamże, rozdział „Śniatynka”, str. 249–250.
- Genealogia Rodu Tarnowskich – nota biograficzna Stanisława Tarnowskiego.. [dostęp 2014-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-25)].
- Z racji śmierci Waleriana, ojca Stanisława, w roku 1861, można by sądzić, że w tym roku; ( – Genealogia Rodu Tarnowskich – strona poświęcona Stanisławowi Tarnowskiemu i jego rodzinie.) ale trzymając się wykładu prof. Aftanazego wcześniej; tak też w: „Stanisław Tarnowski ze Śniatynki. Wspomnienie pośmiertne.”„Przegląd Polski”, Kraków, 1909, rocznik 44, tom 173, nr 518 (Zeszyt II. Miesiąc Sierpień 1909 r.), str. 281, pisze, że był to spadek po dziadku odziedziczony w wieku nieco ponad lat 20.
- Stan siedziby Stanisława Tarnowskiego w Śniatynce w roku 2006: elewacja frontowa i elewacja ogrodowa.
- Genealogia Rodu Tarnowskich – strona poświęcona Stanisławowi Tarnowskiemu i jego rodzinie. rodtarnowski.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-25)]., prof. Roman Aftanazy podaje, że w ok. r. 1940, oraz, iż kontynuował pasję kolekcjonerską ojca; – Roman Aftanazy, „Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej” (wydanie 2 przejrzane i uzupełnione), tom 8 (Województwo ruskie, Ziemia Przemyska i Sanocka), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1996, rozdział o Śniatynce, str. 259.
wikisource.org
pl.wikisource.org
- Pożegnanie Stanisława wyruszającego do powstańców w wierszu
Do_S..._T... dostępnego na Wikiźródłach jego brata Władysława Tarnowskiego.
