Od jhw widniejącego na srebrnej drachmie, datowanej na IV – III wiek p.n.e. (T. Tyler, „The Origin of the Tetragrammaton” [w:] The Jewish Quarterly Review, vol. 13, nr 4 (Jul., 1901), ss. 588, 589; Zobacz też M. Shenkar, The Coin of the »God on the Winged Wheel« [w:] Boreas. Münstersche Beiträge Zur Archäologie pod red. A. Lichtenbergera, numer 30/31, Munster 2007/2008, s. 19).
apologetyka.com
biblia.apologetyka.com
Z wyjątkiem Rdz 4,9 i Rdz 6,3, gdzie przetłumaczono na „Bóg” Rdz 4,9-10; Rdz 6,3
archive.org
C.D. Ginsburg w The Massorah. Compiled from manuscripts, London 1880, tom I, s. 25, 26, § 115 wymienia 134 miejsca, w których tetragram zamieniono na Adonaj oraz 7, w których zamieniono na Elohim. Porównując tę listę z tekstem według BHS można zauważyć, że BHS stawia tetragram w tekście głównym jedynie w Psalmie 68:28 [68:27].
C.D. Ginsburg, The Massorah. Translated into English with a critical and exegetical commentary, tom IV, s. 28, § 115.
C.D. Ginsburg, Introduction to the Massoretico-Critical Edition of the Hebrew Bible, London 1897, s. 368, 369. Owe miejsca wyszczególniono w: C.D. Ginsburg, The Massorah. Compiled from manuscripts, tom I, s. 26, § 116.
G. Buchanan, Studies in Hebrew proper names, London 1896, s. 163.
Polemikę z tymi tezami przeprowadził L. Cerfaux w artykule Adonai et Kyrios [w:] Revue des sciences philosophiques et theologiques 1931, s. 27–51 oraz 417–452
Lamy T.J., „Le nom divin Jéhova ou Jahwé. Devant l'exégèse chrétienne et devant la critique rationaliste” [w:] La Science catholique: revue des questions religieuses, 1891, s. 196; Nestle E., „Jakob von Edessa über den Schem hammephorasch und andere Gottesnamen” [w:] Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft, nr 32 (1878), s. 465–508.
books.google.com
Chodzi o dzieło Opus de Arcanis Catholicae Veritatis... Dostępny skan. W dziele tym polemizował on z tezą, że tetragram należy wymawiać jako Jova, która rzekomo pochodzi od łacińskiego Jovis (Jupiter).
L. Koehler, Old Testament Theology, James Clarke & Co. 2002, s. 42.
M. Cyril; W. Hunter, Printed Images in Early Modern Britain: Essays in Interpretation, Ashgate Publishing, Ltd., 2010, s. 24; M. Wisłocki, Tetragram, [w:] Religia. Encyklopedia PWN, Warszawa 2003, t. 9. Drzeworyt Hansa Weiditza zamieszczono tutaj.
H. Wegner, Bóg Ojciec, [w:] Encyklopedia Katolicka, Lublin 1985, tom 2, kolumna 988. Skan dzieła Tomasza Alvareza De Andrady tutaj.
deon.pl
biblia.deon.pl
Te miejsca występowania to: Wj 6:2, 3; 15:3; 34:5, 6 (2x), Joz 22:22 (2x), 23; Sdz 2:12; 1 Krl 1:37; 9:9; 18:21, 39; 22:5, 2 Krl 10:23; 2 Krn 15:9; Ps 68:5; 83:19; 105:7; Iz 42:8; Jr 9:23; 16:21 (formularz wyszukiwania w wyd. IV BT).
Lamy T.J., „Le nom divin Jéhova ou Jahwé. Devant l'exégèse chrétienne et devant la critique rationaliste” [w:] La Science catholique: revue des questions religieuses, 1891, s. 196; Nestle E., „Jakob von Edessa über den Schem hammephorasch und andere Gottesnamen” [w:] Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft, nr 32 (1878), s. 465–508.
unibe.ch
lectio.unibe.ch
M. Rösel, The Reading and Translation of the Divine Name in the Masoretic Tradition and the Greek Pentateuchs, [w:] Journal for the Study of the Old Testament, Vol 31.4 (2007), s. 413. Zob. też K. De Troyer, The Names of God. Their Pronunciation and Their Translation. A Digital Tour of Some of the Main Witnesses, lectio difficilior 2/2005, s. 2–4.
vrijmetselaarsgilde.eu
A.G. Mackey, Encyclopaedia of Freemasonry, London 1914, tom I, s. 376. Tekst na stronie www.vrijmetselaarsgilde.eu
M. Cyril; W. Hunter, Printed Images in Early Modern Britain: Essays in Interpretation, Ashgate Publishing, Ltd., 2010, s. 24; M. Wisłocki, Tetragram, [w:] Religia. Encyklopedia PWN, Warszawa 2003, t. 9. Drzeworyt Hansa Weiditza zamieszczono tutaj.
