„przed zapaleniem wieczornej Sobótki, mężczyźni i kobiety idą szukać ziół różnego rodzaju, które tego dnia zbierane, osobliwszą moc mają; najznakomitsze są bylica, łopian, dziewanna, macierzanka. Dziewczęta wiją wianki z tych ziół puszczając je po wodzie wróżą z ich płynięcia na przyszłe zamęście” w: Pieśni ludu polskiego w Galicyi.
„Die polnische Benennung dieser Feuer ist Sobotki. Wenn nun der Sonnabend gleichergestalt Sobota heißt, so scheint es mir demnach, als bedeute das Wort Sobotki Sabbathfeier, und dürfte diese Gewohnheit noch eine der Ueberreste des Heidenlhums sein, vielleicht ursprünglich ein Gökendienst.” w: [1]Uebersicht der Arbeiten und Veränderungen. Schlesische Gesellschaft für Vaterländische Kultur.
