Mieczysław Stolarczyk. Bezpieczeństwo Polski i bezpieczeństwo europejskie na początku XXI wieku: wybrane aspekty. „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach”. 2227, s. 120, 2004. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. ISSN0208-6336. Cytat: „Po wojnie ramadanowej (Jom Kipur), w październiku 1973 r., arabscy członkowie organizacji OPEC nałożyli na kraje zachodnie embargo na dostawy ropy naftowej jako «sankcję» za niezdecydowaną i dwuznaczną postawę państw Wspólnoty Europejskiej wobec wojny arabsko-izraelskiej”.
Witold Gadomski: Sankcje i embargo zamiast wojny. Takie boje toczą się od lat. Jak się kończą?. wyborcza.pl, 2014-09-01. [dostęp 2020-11-05]. Cytat: „Zimna wojna między ZSSR i jego satelitami a państwami Zachodu kilkakrotnie przeradzała się w lokalne konflikty zbrojne. Przede wszystkim jednak trwała wojna handlowa. Była jednostronna – bogaty Zachód nakładał ograniczenia na znacznie słabiej rozwinięte kraje komunistyczne. Oprócz surowców i broni miały one niewiele do zaoferowania. Potrzebowały nowoczesnych technologii, a Zachód bronił do nich dostępu. W 1949 roku powstał Komitet Koordynacyjny Wielostronnej Kontroli Eksportu (w skrócie COCOM), który skupiał 17 państw zachodnich. Miał za zadanie nie dopuścić do uzyskania przez którykolwiek z krajów bloku wschodniego najnowocześniejszych towarów i technologii mogących mieć zastosowanie w przemyśle wojskowym. ZSRR i kraje satelickie radziły sobie z embargiem w różny sposób – szpiegując i kradnąc technologie zachodnie lub kupując produkty w krajach trzecich. Zawsze były jednak o kilka kroków z tyłu.”
