Projektowana wojna turecka wielkiego w kraju narobiła hałasu. Zaczęto narzekać, że król bez woli stanów wyprawia i przyjmuje poselstwa, że nieprawnie zwerbowanym żołnierzem kraj uciska, że Polskę w niebezpieczną i krwawą wojnę plącze, że dla tej wojny poświęcił Moskwie, którą chce mieć przyjazną, Księstwo Trubeckie. Na sejmie w r. 1646, pierwszy raz za panowania Władysława słychać skargi o frymark urzędami. Lubomirski, wojewoda krakowski, Jakub Sobieski, ruski, ojciec Jana III, Łukasz Opaliński, wielki marszałek, stanęli na czele opozycyi. Jan Szczawiński wyraźnie żądał odjazdu Tiepola. (ambasadora Wenecji) Król odstąpił na chwilę zamiaru, aby sejm uspokoić, atoli i majowy sejm r. 1647, lepiej nie wypadł. Józef Szujski, Opowiadania i roztrząsania t. 1, Kraków, 1885, s. 80.
archiwa.net
adacta.archiwa.net
Używania w sprawach państwowych pieczęci pokojowej pod rygorem nieważności (łac.irritum) zakazywały Artykuły Henrykowskie w punkcie 9 oraz ustawa O pieczęci pokojowej z 1607 (VL, t. 2, s. 437). P. też Pieczęcie Zygmunta III Wazy s. 8–10.
google.pl
books.google.pl
Przejawem braku zaufania do króla było, iż w trakcie obrad sejmu 1646 izba poselska zażądała, by narada królewska z senatorami miała miejsce w obecności posłów, choć zwykle obradowano osobno. Karol Szajnocha, Dwa lata dziejów naszych Lwów 1865, t. 1, s. 301.
Pierwszą stratą, jakiej [król] doznał, było odstępstwo Ossolińskiego. Kiedy zażądał od niego pieczęci na listy przypowiednie dla rotmistrzów, którzy mieli w kraju rozpocząć werbunek, kanclerz odmówił – a co ważniejsza, stał się teraz przeciwnikiem wojny, którą przed dwoma tygodniami tak gorliwie doradzał. (...) Powodem odstępstwa Ossolińskiego było publikowanie wojny z Turcją. Było to zuchwałe i jawne pogwałcenie prawa publicznego i przysięgi, którą król złożył, że bez wiedzy i pozwolenia Rzpltej ani wojny z sąsiadami prowadzić, ani wojska zaciągać nie będzie.Ludwik Kubala, Jerzy Ossoliński Warszawa 1924, s. 199–200.
Obraz został ukazany jako jeden z przedmiotów w tzw. Kunstkamerze królewicza Władysława, czyli obrazie namalowanym ok. roku 1626 przez Etienne’a de la Hire na zlecenie samego Władysława. Korowód Sylena był w posiadaniu polskich Wazów do 1656 r., kiedy to został zrabowany wraz z wieloma innymi dziełami przez Fryderyka Wilhelma. Przed II wojną światową w zbiorach berlińskiej Gemäldegalerie były dwa tego typu dzieła, z których zaprezentowane powyżej było definitywnie w posiadaniu Władysława Wazy, Kunstkamera.
