Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Zog I da Albânia" in Portuguese language version.
...Beqir Valteri, student nga Mati...[Beqir Valteri, e student from Mat]
Më 23 Shkurt 1924, gati të gjithë ne deputetët, thuajse kishim zënë vendet tona për seancën e pasdites të Asamblesë. Mungonte vetëm Qeveria, pra edhe Kryeministri Ahmet Zogu. Unë rrija si gjithmonë pranë metropolitit Fan Noli, në bankën e radhës së parë pranë hyrjes. Më ra në sy se atë ditë, grupi i Partisë Demokratike prapa meje po rrinte çuditërisht i heshtur dhe i merakosur. Befas ushtuan dy krisma në shkallët e ndërtesës, që u pasuan nga një qetësi e ngrirë. Pastaj u hapën me vrull dyert e sallës dhe brenda hyri Ahmet Zogu me revolver në dorë. Ai ishte prerë në fytyrë, por ecte me shtatin drejt dhe pas disa çastesh e mori veten, madje buzëqeshi dhe vajti me çap të sigurt tek bangoja e qeverisë, ku u ul në një vend të caktuar për sekretarët...
Ahmet Zogu që ishte paralajmëruar për atentatin 2 javë më parë arriti të mësonte se Valteri ishte i shtyrë nga kundërshtarët e tij. Kujtimet e shumë protagonistëve të kohës, shënojnë faktin që ai u takua edhe vetë kokë më kokë me atentatorin. Në fakt atentati i Zogut përflitej në çdo kafene të Tiranës dhe njerëzit e tij, vunë gishtin mbi Avni Rustemin si organizator.
Ky i fundit paska qënë një djalosh 17-vjeçar, Beqir Valteri, nga fshati Vinjall i Matit, të cilin Zogu e paska ndihmuar duke e dërguar në Itali për të studjuar.
Me gjithë këto fakte, hetuesia më 28 prill 1931 vendosi për ndalim gjyqi dhe na liroi, kurse në muajin korrik, liroi me po atë mënyrë Angjelin Sumën dhe Qazim Mulletin. Por, ndërkohë, policia na dëboi nga Vjena, me kusht që të mos kemi të drejtë edhe një herë të hyjmë në Austri.
Për atë arësye, qeveria e Vjenës, për t’i bërë një kompliment Italisë, vendosi ta bëjë gjyqin në një vend të vogël, ku populli ka qënë katolik fetar, pasues i Partisë Popullore; nga ana tjetër, për t’u bërë qejfin emigrantëve politikë, neve na liroi, me ndalim gjyqi, Gjyqi Ndok Gjeloshin e dënoi me tre vjet e gjysmë privim lirie dhe Azis Çamin me dy vjet e gjysmë.
Ky i fundit paska qënë një djalosh 17-vjeçar, Beqir Valteri, nga fshati Vinjall i Matit, të cilin Zogu e paska ndihmuar duke e dërguar në Itali për të studjuar.
Më 23 Shkurt 1924, gati të gjithë ne deputetët, thuajse kishim zënë vendet tona për seancën e pasdites të Asamblesë. Mungonte vetëm Qeveria, pra edhe Kryeministri Ahmet Zogu. Unë rrija si gjithmonë pranë metropolitit Fan Noli, në bankën e radhës së parë pranë hyrjes. Më ra në sy se atë ditë, grupi i Partisë Demokratike prapa meje po rrinte çuditërisht i heshtur dhe i merakosur. Befas ushtuan dy krisma në shkallët e ndërtesës, që u pasuan nga një qetësi e ngrirë. Pastaj u hapën me vrull dyert e sallës dhe brenda hyri Ahmet Zogu me revolver në dorë. Ai ishte prerë në fytyrë, por ecte me shtatin drejt dhe pas disa çastesh e mori veten, madje buzëqeshi dhe vajti me çap të sigurt tek bangoja e qeverisë, ku u ul në një vend të caktuar për sekretarët...
Ahmet Zogu që ishte paralajmëruar për atentatin 2 javë më parë arriti të mësonte se Valteri ishte i shtyrë nga kundërshtarët e tij. Kujtimet e shumë protagonistëve të kohës, shënojnë faktin që ai u takua edhe vetë kokë më kokë me atentatorin. Në fakt atentati i Zogut përflitej në çdo kafene të Tiranës dhe njerëzit e tij, vunë gishtin mbi Avni Rustemin si organizator.
Me gjithë këto fakte, hetuesia më 28 prill 1931 vendosi për ndalim gjyqi dhe na liroi, kurse në muajin korrik, liroi me po atë mënyrë Angjelin Sumën dhe Qazim Mulletin. Por, ndërkohë, policia na dëboi nga Vjena, me kusht që të mos kemi të drejtë edhe një herë të hyjmë në Austri.
Për atë arësye, qeveria e Vjenës, për t’i bërë një kompliment Italisë, vendosi ta bëjë gjyqin në një vend të vogël, ku populli ka qënë katolik fetar, pasues i Partisë Popullore; nga ana tjetër, për t’u bërë qejfin emigrantëve politikë, neve na liroi, me ndalim gjyqi, Gjyqi Ndok Gjeloshin e dënoi me tre vjet e gjysmë privim lirie dhe Azis Çamin me dy vjet e gjysmë.
...Beqir Valteri, student nga Mati...[Beqir Valteri, e student from Mat]
