Na primer, vrsta rimskog braka poznata kao conubium zahteva da oba supružnika budu građani; kao i muškarci iz municipija kojima je darovano državljanstvo bez prava glasa(civitas sine suffragio), tako su i žene (barem one koje su mogle stupiti u conubium) bile građanke bez prava glasa. Pravni status majke kao građanke uticao je i na građanska prava njenog sina. Svi koje je zakon priznavao kao rimske građane nisu imali ista prava i privilegije, posebno u vezi s obavljanjem visokih dužnostu. V. Frier & McGinn 2004, str. 31–32, 457 et passim i Sherwin-White 1979, str. 211 i 268 (o građanskim pravima muškaraca u vezi sa ženidbom za žene s gražanskim pravima) et passim. Izraz ex duobus civibus Romanis natos (= "deca rođena od dvoje rimskih građana") znači da je određena žena smatrana građankom, za razliku, na primer, od strankinje.
Hersch 2010, passim, gde se poziva na fiktivni i možda satirični prikaz kod Lukana. Neki naučnici u ovom događaju pre vide poslovni aranžman nego pravi brak.
Rawson 2003, str. 128, gde se citira Persije, Satire, II, 70 i sholija uz to mesto, te Rawson 2003, str. 40 za Dijanu. U Rimu nije bilo onakvih složenih obreda kroz koje su u staroj Grčkoj prolazile devojčice koje su dostigle pubertet (Rawson 2003, str. 145).
