Schultz 2006, pp. 134–136. U određenom smislu, poglavar svake porodice bio je sveštenik odgovoran za vršenje verskih obreda kod kuće; u rimskom patrijarhalnom društvu to je bio pater familias. Državna religija, kao i ceo društveno-politički život, odslikavao je hijerarhiju porodice, budući da je familia (sa svim robovima i drugim članovima jednog domaćinstva) predstavljala temelj društva. V. Scheid 2003, pp. 129 sqq Schultz, Celia E. (2006). Women's Religious Activity in the Roman Republic. 1. University of North Carolina Press. Scheid, John (2003). An Introduction to Roman Religion. Indiana University Press.
Na primer, vrsta rimskog braka poznata kao conubium zahteva da oba supružnika budu građani; kao i muškarci iz municipija kojima je darovano državljanstvo bez prava glasa(civitas sine suffragio), tako su i žene (barem one koje su mogle stupiti u conubium) bile građanke bez prava glasa. Pravni status majke kao građanke uticao je i na građanska prava njenog sina. Svi koje je zakon priznavao kao rimske građane nisu imali ista prava i privilegije, posebno u vezi s obavljanjem visokih dužnostu. V. Frier & McGinn 2004, pp. 31–32, 457 et passim i Sherwin-White 1979, str. 211 i 268 (o građanskim pravima muškaraca u vezi sa ženidbom za žene s gražanskim pravima) et passim. Izraz ex duobus civibus Romanis natos (= "deca rođena od dvoje rimskih građana") znači da je određena žena smatrana građankom, za razliku, na primer, od strankinje. Frier, Bruce W.; McGinn, Thomas A.J. (2004). A Casebook on Roman Family Law. Oxford University Press: American Philological Association.Sherwin-White, Bruce W. (1979). Roman Citizenship. Oxford University Press.
Hersch 2010, passim, gde se poziva na fiktivni i možda satirični prikaz kod Lukana. Neki naučnici u ovom događaju pre vide poslovni aranžman nego pravi brak. Hersch, Karen K. (2010), The Roman Wedding: Ritual and Meaning in Antiquity, Cambridge University Press
Rawson 2003, pp. 128, gde se citira Persije, Satire, II, 70 i sholija uz to mesto, te Rawson 2003, pp. 40 za Dijanu. U Rimu nije bilo onakvih složenih obreda kroz koje su u staroj Grčkoj prolazile devojčice koje su dostigle pubertet (Rawson 2003, pp. 145). Rawson, Beryl (2003), Children and Childhood in Roman Italy, Oxford University Press Rawson, Beryl (2003), Children and Childhood in Roman Italy, Oxford University Press Rawson, Beryl (2003), Children and Childhood in Roman Italy, Oxford University Press
Tacit, Dijalog o govornicima, 28, 4, kako je navedeno u McDonough 1997, pp. 322 McDonough, Christopher Michael (1997), Carna, Procra and the Strix on the Kalends of June, 127, Transactions of the American Philological Association
Ciceron, O zakonima, II, 9, 21; Hemelrijk 2009, pp. 255 Hemelrijk, Emily A. (2009), „Women and Sacrifice in the Roman Empire”, Ritual Dynamics and Religious Change in the Roman Empire. Proceedings of the Eighth Workshop of the International Network Impact of Empire (Heidelberg, July 5–7, 2007), Brill
Hemelrijk 2009, pp. 258–259, gde se citira Makrobije, Saturnalia, I, 15, 19. Hemelrijk, Emily A. (2009), „Women and Sacrifice in the Roman Empire”, Ritual Dynamics and Religious Change in the Roman Empire. Proceedings of the Eighth Workshop of the International Network Impact of Empire (Heidelberg, July 5–7, 2007), Brill
