จักรพรรดิซูจิง (Thai Wikipedia)
Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "จักรพรรดิซูจิง" in Thai language version.
refsWebsite
Global rank
Thai rank
3rd place
5th place
1st place
1st place
2,563rd place
844th place
389th place
292nd place
low place
low place
6th place
20th place
27th place
92nd place
low place
low place
archive.org
- Brinkley, Frank (1915). A History of the Japanese People from the Earliest Times to the end of the Meiji Era. Britannica.Com. p. 21.
Posthumous names for the earthly Mikados were invented in the reign of Emperor Kanmu (782–805), i.e., after the date of the compilation of the Records and the Chronicles.
books.google.com
- Kenneth Henshall (2013). Historical Dictionary of Japan to 1945. Scarecrow Press. p. 487. ISBN 9780810878723.
- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida (1979). A Translation and Study of the Gukanshō, an Interpretative History of Japan Written in 1219. University of California Press. p. 248 & 253. ISBN 9780520034600.
- Henshall, Kenneth (2013-11-07). Historical Dictionary of Japan to 1945 (ภาษาอังกฤษ). Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-7872-3.
- Aston, William George. (1896). Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697, Volume 2. The Japan Society London. p. 109 & 149–150. ISBN 9780524053478.
- Ponsonby-Fane, Richard (1959). The Imperial House of Japan. Ponsonby Memorial Society. pp. 31–32 & 418.
- Aston, William George. (1896). Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697, Volume 2. The Japan Society London. pp. 150–164. ISBN 9780524053478.
- Nussbaum, Louis-Frédéric (2002). Japan Encyclopedia. Harvard University Press. p. 910. ISBN 9780674017535.
- Shillony, Ben-Ami (2008-10-15). The Emperors of Modern Japan (ภาษาอังกฤษ). BRILL. p. 15. ISBN 978-90-474-4225-7.
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran (ภาษาฝรั่งเศส). Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. pp. 34–36.
- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida (1979). A Translation and Study of the Gukanshō, an Interpretative History of Japan Written in 1219. University of California Press. pp. 261–262. ISBN 9780520034600.
- Hoye, Timothy. (1999). Japanese Politics: Fixed and Floating Worlds. Prentice Hall. p. 78. ISBN 9780132712897.
According to legend, the first Japanese Emperor was Jimmu. Along with the next 13 Emperors, Jimmu is not considered an actual, historical figure. Historically verifiable Emperors of Japan date from the early sixth century with Kimmei.
japantimes.co.jp
- Yoshida, Reiji (March 27, 2007). "Life in the Cloudy Imperial Fishbowl". The Japan Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 July 2020. สืบค้นเมื่อ 22 August 2013.
jstor.org
kunaicho.go.jp
- "Genealogy of the Emperors of Japan" (PDF). Kunaicho.go.jp. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ March 22, 2011. สืบค้นเมื่อ May 17, 2019.
- "崇神天皇 (10)". Imperial Household Agency (Kunaichō) (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ May 16, 2019.
t-net.ne.jp
- Kelly, Charles F. "Kofun Culture". www.t-net.ne.jp. สืบค้นเมื่อ May 17, 2019.
web.archive.org
- "Genealogy of the Emperors of Japan" (PDF). Kunaicho.go.jp. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ March 22, 2011. สืบค้นเมื่อ May 17, 2019.
- Yoshida, Reiji (March 27, 2007). "Life in the Cloudy Imperial Fishbowl". The Japan Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 July 2020. สืบค้นเมื่อ 22 August 2013.
wikipedia.org
en.wikipedia.org
Brinkley, Francis (1911). . ใน Chisholm, Hugh (บ.ก.). สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 15 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. pp. 252–273, see page 253, lines 7 and 8.
wikisource.org
th.wikisource.org
- Brinkley, Francis (1911). . ใน Chisholm, Hugh (บ.ก.). สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 15 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. pp. 252–273, see page 253, lines 7 and 8.