มุฮัมมัด อิบน์ อับดุลวะฮ์ฮาบ (Thai Wikipedia)

Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "มุฮัมมัด อิบน์ อับดุลวะฮ์ฮาบ" in Thai language version.

refsWebsite

Global rank Thai rank

16books.google.com

3^rd place

5^th place

4web.archive.org

1^st place

1doi.org

2^nd place

4^th place

1oxfordislamicstudies.com

4,028^th place

2,684^th place

1loc.gov

70^th place

139^th place

1nytimes.com

7^th place

41^st place

1worldcat.org

5^th place

17^th place

1huffpost.com

378^th place

2,313^th place

1meforum.org

7,705^th place

low place

books.google.com

Brown 2009, p. 245. Brown, Daniel W. (2009). "The Wahhābī Movement". A New Introduction to Islam. Chichester, West Sussex: Wiley-Blackwell. pp. 245–247. ISBN 978-1-4051-5807-7. สืบค้นเมื่อ 1 June 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
Haykel 2013, pp. 231–232. Haykel, Bernard (2013). "Ibn ‛Abd al-Wahhab, Muhammad (1703-92)". ใน Böwering, Gerhard; Crone, Patricia; Kadi, Wadad; Mirza, Mahan; Stewart, Devin J.; Zaman, Muhammad Qasim (บ.ก.). The Princeton Encyclopedia of Islamic Political Thought. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. pp. 231–232. ISBN 978-0-691-13484-0. สืบค้นเมื่อ 15 June 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
Halverson 2010, p. 48. Halverson, Jeffry R. (2010). Theology and Creed in Sunni Islam: The Muslim Brotherhood, Ash'arism, and Political Sunnism. Basingstoke: Palgrave Macmillan. p. 48. ISBN 978-1-349-28721-5. สืบค้นเมื่อ 17 June 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
Khatab 2011, pp. 57–58, 62–63. Khatab, Sayed (2011). "Wahhabism". Understanding Islamic Fundamentalism: The Theological and Ideological Basis. Cairo, Egypt: American University in Cairo Press. pp. 56–76. ISBN 978-977-416-499-6. สืบค้นเมื่อ 6 July 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
Silverstein 2010, pp. 112–113. Silverstein, Adam J. (2010). "Wahhabism". Islamic History: A Very Short Introduction. New York: Oxford University Press. pp. 112–113. ISBN 978-0-19-954572-8. สืบค้นเมื่อ 6 July 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
Ágoston & Masters 2009, p. 260. Ágoston, Gábor; Masters, Bruce, บ.ก. (2009). "Ibn Abd al-Wahhab, Muhammad". Encyclopedia of the Ottoman Empire. New York: Facts On File. pp. 260–261. ISBN 978-0-8160-6259-1. สืบค้นเมื่อ 6 July 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
Khatab 2011, pp. 62–65. Khatab, Sayed (2011). "Wahhabism". Understanding Islamic Fundamentalism: The Theological and Ideological Basis. Cairo, Egypt: American University in Cairo Press. pp. 56–76. ISBN 978-977-416-499-6. สืบค้นเมื่อ 6 July 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
Delong-Bas 2004, pp. 56–65. Delong-Bas, Natana J. (2004). Wahhabi Islam: From Revival and Reform to Global Jihad. New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-516991-3. สืบค้นเมื่อ 1 June 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
Van Bruinessen, Martin (2009). "Sufism, 'popular' Islam and the Encounter with Modernity". ใน Masud, Muhammad Khalid; Salvatore, Armando; Van Bruinessen, Martin (บ.ก.). Islam and Modernity: Key Issues and Debate. Edinburgh: Edinburgh University Press. pp. 125–157. ISBN 978-0-7486-3792-8.
Khatab 2011, pp. 65–67. Khatab, Sayed (2011). "Wahhabism". Understanding Islamic Fundamentalism: The Theological and Ideological Basis. Cairo, Egypt: American University in Cairo Press. pp. 56–76. ISBN 978-977-416-499-6. สืบค้นเมื่อ 6 July 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
Saeed 2013, pp. 29–30. Saeed, Abdullah (2013). "Precursors of the Modernist-Salafiya Movement". ใน Esposito, John L.; Shahin, Emad El-Din (บ.ก.). The Oxford Handbook of Islam and Politics. New York: Oxford University Press. pp. 29–30. ISBN 978-0-19-539589-1. สืบค้นเมื่อ 17 June 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
Delong-Bas 2004, pp. 41–42. Delong-Bas, Natana J. (2004). Wahhabi Islam: From Revival and Reform to Global Jihad. New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-516991-3. สืบค้นเมื่อ 1 June 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
Moosa 2015, p. 97. Moosa, Ebrahim (2015). What Is a Madrasa?. Chapel Hill, North Carolina: University of North Carolina Press. ISBN 978-1-4696-2013-8. สืบค้นเมื่อ 1 June 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
White 2017, pp. 252–253. White, Jonathan R. (2017). "Militant Scholars and Strategists". Terrorism and Homeland Security (9th ed.). Boston: Cengage Learning. pp. 252–253. ISBN 978-1-305-63377-3. LCCN 2015951183. สืบค้นเมื่อ 1 June 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
Asad, Talal (3 February 2003). Formations of the Secular: Christianity, Islam, Modernity. Stanford University Press. p. 222. ISBN 9780804747684. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 June 2020. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
Khatab 2011, pp. 56–76. Khatab, Sayed (2011). "Wahhabism". Understanding Islamic Fundamentalism: The Theological and Ideological Basis. Cairo, Egypt: American University in Cairo Press. pp. 56–76. ISBN 978-977-416-499-6. สืบค้นเมื่อ 6 July 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)

doi.org

Laoust, H. (2012) [1993]. "Ibn ʿAbd al-Wahhāb". ใน Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E.; van Donzel, E. J.; Heinrichs, W. P. (บ.ก.). Encyclopaedia of Islam (2nd ed.). Leiden: Brill Publishers. doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_3033. ISBN 978-90-04-16121-4.

huffpost.com

Michael Sells, Professor of History and Literature of Islam and Comparative Literature at the Divinity School of the University of Chicago (22 December 2016). "Wahhabist Ideology: What It Is And Why It's A Problem". The Huffington Post. New York. สืบค้นเมื่อ 10 June 2020.

loc.gov

lccn.loc.gov

White 2017, pp. 252–253. White, Jonathan R. (2017). "Militant Scholars and Strategists". Terrorism and Homeland Security (9th ed.). Boston: Cengage Learning. pp. 252–253. ISBN 978-1-305-63377-3. LCCN 2015951183. สืบค้นเมื่อ 1 June 2020. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)

meforum.org

Nawaf E. Obaid (September 1999). "The Power of Saudi Arabia's Islamic Leaders". Middle East Quarterly. VI (3): 51–58. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 August 2011. สืบค้นเมื่อ 23 June 2011.

nytimes.com

Hubbard, Ben (10 July 2016). "A Saudi Morals Enforcer Called for a More Liberal Islam. Then the Death Threats Began". The New York Times. New York. ISSN 0362-4331. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 December 2016. สืบค้นเมื่อ 10 June 2020.

oxfordislamicstudies.com

"Ibn Abd al-Wahhab, Muhammad - Oxford Islamic Studies Online". www.oxfordislamicstudies.com. Oxford University Press. 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 July 2020. สืบค้นเมื่อ 15 July 2020.

web.archive.org

"Ibn Abd al-Wahhab, Muhammad - Oxford Islamic Studies Online". www.oxfordislamicstudies.com. Oxford University Press. 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 July 2020. สืบค้นเมื่อ 15 July 2020.
Hubbard, Ben (10 July 2016). "A Saudi Morals Enforcer Called for a More Liberal Islam. Then the Death Threats Began". The New York Times. New York. ISSN 0362-4331. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 December 2016. สืบค้นเมื่อ 10 June 2020.
Asad, Talal (3 February 2003). Formations of the Secular: Christianity, Islam, Modernity. Stanford University Press. p. 222. ISBN 9780804747684. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 June 2020. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
Nawaf E. Obaid (September 1999). "The Power of Saudi Arabia's Islamic Leaders". Middle East Quarterly. VI (3): 51–58. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 August 2011. สืบค้นเมื่อ 23 June 2011.

worldcat.org

Hubbard, Ben (10 July 2016). "A Saudi Morals Enforcer Called for a More Liberal Islam. Then the Death Threats Began". The New York Times. New York. ISSN 0362-4331. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 December 2016. สืบค้นเมื่อ 10 June 2020.