Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Azerbaycan'da medya" in Turkish language version.
Azərbaycan hökuməti və parlamenti mətbuat və nəşriyyat işinin də dövrün tələblərinə uyğun qurulması üçün bir sıra qərarlar qəbul etdi. Məsələn, parlamentin 1919-cu il 30 oktyabr tarixli qərarında mətbuat, litoqrafiya və buna bənzər müəssisələrin açılmasının, çap məhsulunun nəşrinin və satılmasının azad olduğu bildirilirdi. Hökumətin 1918-ci il 9 noyabr tarixli sərəncamı ilə kütləvi informasiya vasitələri üzərində dövlət nəzarəti ləğv edilmişdi. İki il ərzində Azərbaycan türkcəsində, rus, gürcü, yəhudi, polyak, fars dillərində təxminən 100 adda qəzet və jurnal çıxmışdır. "Molla Nəsrəddin", "İstiqlal", "Azərbaycan", "Açıq söz", "İqbal", "Dirilik", "Təkamül", "Mədəniyyət", "Qurtuluş" kimi mətbu orqanlar milli ideyaların carçısı idi. Təsadüfi deyildir ki, o dövrdə Azərbaycanda söz, mətbuat və vicdan azadlığı yüksək səviyyəyə çatmışdı. Cümhuriyyətin əvvəlcə Ukraynada, daha sonra Türkiyədə səfiri olan Yusif Vəzir Çəmənzəminli "Bu gün yazıçıya nə gərəkdir?" sualına cavabında müasir dövrümüzlə səsləşən "Dil azadlığı, qələm azadlığı" cavabını vermişdi.
The Azerbaijani press has gone through the following phases: - Newspapers and magazines published under tsarist Russian rule (1832-1917); - Printed organs published during the Azerbaijani Democratic Republic (1918-1920); - Printed publications of the Soviet era (1920-1991); - Emigrants’ press; - Publications printed since the restoration of independence (from 1991 to the present).
‘Ekinchi’ was the first national Azerbaijani-language newspaper. It first appeared in Baku on 22 July 1875. Undoubtedly, this very fact was a significant event in the public, political and spiritual life of the Azerbaijani people. The creation of a national newspaper is the strongest indication of the national existence of any people and is an important condition for progress and evolution. It is to Hasan bey Zardabi’s credit that he took the first practical step along this very difficult path. There is no doubt at all that by its very existence, ‘Ekinchi’, considered to be the “first swallow” of the Azerbaijani press, gave a powerful impetus to the formation of a national press.
‘Ekinchi’ was the first national Azerbaijani-language newspaper. It first appeared in Baku on 22 July 1875. Undoubtedly, this very fact was a significant event in the public, political and spiritual life of the Azerbaijani people. The creation of a national newspaper is the strongest indication of the national existence of any people and is an important condition for progress and evolution. It is to Hasan bey Zardabi’s credit that he took the first practical step along this very difficult path. There is no doubt at all that by its very existence, ‘Ekinchi’, considered to be the “first swallow” of the Azerbaijani press, gave a powerful impetus to the formation of a national press.
The language and style of the Azerbaijani press began with ‘Ekinchi’. Now, when reading old editions of the newspaper, you cannot but be amazed by the language of Hasan bey and like-minded people: they wrote simply, in a clear and pure mother tongue accessible to a broad section of the population.
In comments on the main goal and tasks of ‘Ekinchi’, Hasan bey himself said in one of the first issues of the newspaper: “The newspaper in every region should be a mirror of that region. This means that the paper should publish things done by that region’s residents, things they need, a summary, every one of their problems and requests, so that anyone looking at the newspaper can see the people as in a mirror.”
The Azerbaijani press has gone through the following phases: - Newspapers and magazines published under tsarist Russian rule (1832-1917); - Printed organs published during the Azerbaijani Democratic Republic (1918-1920); - Printed publications of the Soviet era (1920-1991); - Emigrants’ press; - Publications printed since the restoration of independence (from 1991 to the present).
‘Ekinchi’ was the first national Azerbaijani-language newspaper. It first appeared in Baku on 22 July 1875. Undoubtedly, this very fact was a significant event in the public, political and spiritual life of the Azerbaijani people. The creation of a national newspaper is the strongest indication of the national existence of any people and is an important condition for progress and evolution. It is to Hasan bey Zardabi’s credit that he took the first practical step along this very difficult path. There is no doubt at all that by its very existence, ‘Ekinchi’, considered to be the “first swallow” of the Azerbaijani press, gave a powerful impetus to the formation of a national press.
‘Ekinchi’ was the first national Azerbaijani-language newspaper. It first appeared in Baku on 22 July 1875. Undoubtedly, this very fact was a significant event in the public, political and spiritual life of the Azerbaijani people. The creation of a national newspaper is the strongest indication of the national existence of any people and is an important condition for progress and evolution. It is to Hasan bey Zardabi’s credit that he took the first practical step along this very difficult path. There is no doubt at all that by its very existence, ‘Ekinchi’, considered to be the “first swallow” of the Azerbaijani press, gave a powerful impetus to the formation of a national press.
The language and style of the Azerbaijani press began with ‘Ekinchi’. Now, when reading old editions of the newspaper, you cannot but be amazed by the language of Hasan bey and like-minded people: they wrote simply, in a clear and pure mother tongue accessible to a broad section of the population.
In comments on the main goal and tasks of ‘Ekinchi’, Hasan bey himself said in one of the first issues of the newspaper: “The newspaper in every region should be a mirror of that region. This means that the paper should publish things done by that region’s residents, things they need, a summary, every one of their problems and requests, so that anyone looking at the newspaper can see the people as in a mirror.”
Azərbaycan hökuməti və parlamenti mətbuat və nəşriyyat işinin də dövrün tələblərinə uyğun qurulması üçün bir sıra qərarlar qəbul etdi. Məsələn, parlamentin 1919-cu il 30 oktyabr tarixli qərarında mətbuat, litoqrafiya və buna bənzər müəssisələrin açılmasının, çap məhsulunun nəşrinin və satılmasının azad olduğu bildirilirdi. Hökumətin 1918-ci il 9 noyabr tarixli sərəncamı ilə kütləvi informasiya vasitələri üzərində dövlət nəzarəti ləğv edilmişdi. İki il ərzində Azərbaycan türkcəsində, rus, gürcü, yəhudi, polyak, fars dillərində təxminən 100 adda qəzet və jurnal çıxmışdır. "Molla Nəsrəddin", "İstiqlal", "Azərbaycan", "Açıq söz", "İqbal", "Dirilik", "Təkamül", "Mədəniyyət", "Qurtuluş" kimi mətbu orqanlar milli ideyaların carçısı idi. Təsadüfi deyildir ki, o dövrdə Azərbaycanda söz, mətbuat və vicdan azadlığı yüksək səviyyəyə çatmışdı. Cümhuriyyətin əvvəlcə Ukraynada, daha sonra Türkiyədə səfiri olan Yusif Vəzir Çəmənzəminli "Bu gün yazıçıya nə gərəkdir?" sualına cavabında müasir dövrümüzlə səsləşən "Dil azadlığı, qələm azadlığı" cavabını vermişdi.
