15 maja 1457 przywilejem króla polskiego Kazimierza IV Jagiellończyka (w czasie wojny trzynastoletniej) zlikwidowano rozbicie aglomeracji gdańskiej, podporządkowując władzom Głównego Miasta także miasta: – Stare Miasto, – Osiek – Młode Miasto. Od tego momentu burmistrzowie Głównego Miasta stali się burmistrzami Gdańska jako całości. [3][4][5].
W 1312 otrzymało prawo polskie. Jednocześnie posiadało samorząd i ratusz [6][7][8].
15 maja 1457 przywilejem króla polskiego Kazimierza IV Jagiellończyka (w czasie wojny trzynastoletniej) zlikwidowano rozbicie aglomeracji gdańskiej, podporządkowując władzom Głównego Miasta także miasta: – Stare Miasto, – Osiek – Młode Miasto. Od tego momentu burmistrzowie Głównego Miasta stali się burmistrzami Gdańska jako całości. [3][4][5].
Jedna z wersji Żywota św. Wojciecha podaje, że w czasie wyprawy chrystianizacyjnej do Prusów przybył on do miasta leżącego na skraju państwa i nad brzegiem morza. Miasto to jest identyfikowane z Gdańskiem. Patrz: P. Czaplewski, Historyczny Gdańsk z końca X wieku, „Rocznik Gdański”, 15/16 (1956/1957), s. 5–50. Patrz też: akapit 27. oraz przypis 116. tłumaczenia Żywota św. Wojciecha Żywot św. Wojciecha. strona www Archidiecezji Łódzkiej. [dostęp 2009-09-25].
luteranie.pl
sopot.luteranie.pl
Parafia [online], sopot.luteranie.pl [dostęp 2022-05-13].
15 maja 1457 przywilejem króla polskiego Kazimierza IV Jagiellończyka (w czasie wojny trzynastoletniej) zlikwidowano rozbicie aglomeracji gdańskiej, podporządkowując władzom Głównego Miasta także miasta: – Stare Miasto, – Osiek – Młode Miasto. Od tego momentu burmistrzowie Głównego Miasta stali się burmistrzami Gdańska jako całości. [3][4][5].
