Walerij Kadżala. Książka z piekła. „Nowoje Wremia”, 2002-04-15. Cytat: Długo pozostawało zagadką, w jaki sposób wpadła w ręce Piotra Iwanowicza Raczkowskiego nikomu nieznana i praktycznie rzecz biorąc zniszczona książka Maurice Joly’ego (Rozmowy w piekle między Monteskiuszem i Machiavellim z 1864). Dopiero ostatnio udało się znaleźć odpowiedź na to pytanie. W 2001 roku prof. Wadim Skuratowski opublikował w Kijowie studium zatytułowane Problem autorstwa 'Protokołów mędrców Syjonu'. Dokonawszy skrupulatnej analizy historycznej, tekstologicznej i lingwistycznej napisanych po rosyjsku części Protokołów, ukraiński uczony udowodnił, że są one pióra Matwieja Gołowińskiego, drugorzędnego dziennikarza, którego los rzucił do Paryża, gdzie współpracował z dziennikiem „Figaro”. Na jego publikacje w tym piśmie zwrócił uwagę Raczkowski i w 1892 roku powierzył mu pieczę nad tymi wszystkimi falsyfikacjami, które przygotowywał w swojej kuchni prowokatora. Prof. Skuratowski odkrył pewien niezwykle istotny szczegół, który stawia kropkę nad „i”. W 1902 roku, dwa miesiące przed ukazaniem się w „Nowych Wremiach” artykułu M. Mienszykowa Spiski przeciwko ludzkości, przebywał w Petersburgu korespondent „Figaro” Charles Joly – syn Maurice’a Joly’ego. Przypuszczać można, że pracujący w jednej redakcji z Matwiejem Gołowińskim Charles Joly pokazał książkę ojca swojemu rosyjskiemu koledze.brak numeru strony
Walerij Kadżala. Książka z piekła. „Nowoje Wremia”, 2002-04-15. Cytat: Znaczna część „Mein Kampf” to nic innego jak wolny przekład „Protokołów” lub komentarz do nich – na temat tego, jak Żydzi dążą do panowania nad światem i w jaki sposób należy ich powstrzymać.brak numeru strony
Walerij Kadżala. Książka z piekła. „Nowoje Wremia”, 2002-04-15.brak numeru strony
