Forza Italia (Turkish Wikipedia)

Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Forza Italia" in Turkish language version.

refsWebsite

Global rank Turkish rank

29web.archive.org

1^st place

17books.google.com

3^rd place

5^th place

8archive.org

6^th place

6doi.org

2^nd place

4^th place

3corriere.it

161^st place

806^th place

1wikipedia.org

low place

1parties-and-elections.eu

2,952^nd place

839^th place

1worldcat.org

5^th place

8^th place

1doaj.org

low place

1ansa.it

493^rd place

3,608^th place

1lastampa.it

789^th place

5,623^rd place

1ilsole24ore.com

1,027^th place

3,891^st place

1ibtimes.co.uk

1,746^th place

2,008^th place

1reuters.com

49^th place

74^th place

1forzaitalia.it

low place

1europe-politique.eu

low place

1maine.edu

low place

1archive.today

14^th place

20^th place

1geocities.com

1,151^st place

702^nd place

ansa.it

[1] 20 Kasım 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

archive.org

Seisselberg (1996). "Conditions of success and political problems of a 'media‐mediated personality‐party': The case of Forza Italia". West European Politics. 19 (4): 715-743. doi:10.1080/01402389608425162.
Silvio Berlusconi: Television, Power and Patrimony. Verso. 2005. s. 86.
Hopkin (May 1999). "The business firm model of party organisation: Cases from Spain and Italy". European Journal of Political Research. 35 (3): 307-339. doi:10.1111/1475-6765.00451.
Representative Government in Modern Europe. Bosten: McGraw Hill. 2001. ISBN 978-0-07-118095-5.
Hopkin (1999). "The business firm model of party organisation: Cases from Spain and Italy". European Journal of Political Research. 35 (3): 307-339. doi:10.1023/A:1006903925012.
Party Transformations in European Democracies. State University of New York Press. 2012. s. 25.
"Political parties". Comparative Politics. Third. Oxford University Press. 2014. s. 207.
Machiavelli's Children: Leaders and Their Legacies in Italy and Japan. Cornell University Press. 2003. s. 322.

archive.today

European politics 15 Ağustos 2007 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi

books.google.com

CliffsNotes AP European History with CD-ROM. John Wiley & Sons. 4 Ekim 2010. ss. 231-. ISBN 978-0-470-55100-4. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
International Encyclopedia of Political Science. SAGE Publications. 7 Eylül 2011. ss. 1796-. ISBN 978-1-4522-6649-7. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
At Europe's Service: The Origins and Evolution of the European People's Party. Springer. 2011. s. 63. ISBN 978-3-642-19414-6. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
Political Handbook of the World 2015. SAGE Publications. 24 Mart 2015. ss. 3066-. ISBN 978-1-4833-7155-9. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
Routledge Handbook of European Elections. Routledge. 14 Ağustos 2015. ss. 115-. ISBN 978-1-317-50363-7. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
The New Italian Republic: From the Fall of the Berlin Wall to Berlusconi. Routledge. 1 Kasım 2002. ss. 135-. ISBN 978-1-134-80791-8. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
Political Parties and Electoral Change: Party Responses to Electoral Markets. SAGE Publications. 9 Haziran 2004. ss. 144-. ISBN 978-0-7619-4719-6. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
Italy: From the 1st to the 2nd Republic. Routledge. 7 Mart 2013. ss. 44-. ISBN 978-1-134-64369-1. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
The Handbook of Electoral System Choice. Palgrave Macmillan UK. 5 Ocak 2016. ss. 244-. ISBN 978-0-230-52274-9. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
Politics and Society in Western Europe. SAGE. 1999. s. 108. ISBN 978-0-7619-5862-8. 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012.
Political Institutions of Italy. Oxford University Press. 12 Mayıs 2007. s. 39. ISBN 978-0-19-928470-2. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2012.
Negotiating Change: Approaches to and the Distributional Implications of Social Welfare and Economic Reform. Stanford University. 2011. s. 132. STANFORD:RW793BX2256. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012.
Maurizio Cotta; Luca Verzichelli (12 Mayıs 2007). Political Institutions of Italy. Oxford University Press. s. 39. ISBN 978-0-19-928470-2. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2012.
Carol Diane St Louis (2011). Negotiating Change: Approaches to and the Distributional Implications of Social Welfare and Economic Reform. Stanford University. s. 132. STANFORD:RW793BX2256. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012.
The Federal Future of Europe: From the European Community to the European Union. University of Michigan Press. 2000. s. 320. ISBN 978-0-472-11075-9. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
At Europe's Service: The Origins and Evolution of the European People's Party. Springer. 28 Haziran 2011. s. 359–. ISBN 978-3-642-19413-9. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2012.
The Italian Party System: The Effective Magnitude of an Earthquake. Greenwood. 1998. s. 104. ISBN 978-0-275-95612-7.

corriere.it

"Forza Italia si scioglie, ora è Pdl Berlusconi: "Dal '94 nulla è cambiato"". Corriere della Sera. 22 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2010.
"Oggi nasce il partito del popolo italiano". Corriere della Sera. 24 Aralık 2009. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2010.
"Via l'Ici e stretta sulle intercettazioni". Corriere della Sera. 24 Aralık 2009. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2010.

doaj.org

The Phenomenon of Silvio Berlusconi (İngilizce). 49. 2016. ss. 117-130 (abstract). ISSN 2071-8160. OCLC 8207495904. 5 Aralık 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.

doi.org

Seisselberg (1996). "Conditions of success and political problems of a 'media‐mediated personality‐party': The case of Forza Italia". West European Politics. 19 (4): 715-743. doi:10.1080/01402389608425162.
Hopkin (May 1999). "The business firm model of party organisation: Cases from Spain and Italy". European Journal of Political Research. 35 (3): 307-339. doi:10.1111/1475-6765.00451.
Hopkin (1999). "The business firm model of party organisation: Cases from Spain and Italy". European Journal of Political Research. 35 (3): 307-339. doi:10.1023/A:1006903925012.
Raniolo (2006). "Forza Italia: A Leader with a Party". South European Society and Politics. 11 (3–4): 439-455. doi:10.1080/13608740600856470.
McDonnell (2013). "Silvio Berlusconi's Personal Parties: From Forza Italia to the Popolo Della Libertà". Political Studies. 61 (1_suppl): 217-233. doi:10.1111/j.1467-9248.2012.01007.x.
The Rise of Entrepreneurial Parties in European Politics (İngilizce). Springer Nature. 2020. s. 3. doi:10.1007/978-3-030-41916-5. ISBN 978-3-030-41916-5.

europe-politique.eu

de Boissieu, Laurent (17 Şubat 2007). "Forza Italia (FI)". Europe Politique. 27 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2014.

forzaitalia.it

"copertina860x280.qxd" (PDF). 7 Şubat 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.

geocities.com

es.geocities.com

"What is Italy's National Alliance?". Webcitation. 18 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013.

ibtimes.co.uk

"Silvio Berlusconi Relaunches Forza Italia on Senate Ousting Vote". International Business Times. 18 Eylül 2013. 23 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2018.

ilsole24ore.com

"Berlusconi: Forza Italia back and I will be driving it'". Il Sole 24 Ore. 28 Haziran 2013. 23 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013.

lastampa.it

"Svolta di Berlusconi, arriva il Pdl: "Forza Italia-An sotto stesso simbolo"". La Stampa. 8 Şubat 2008. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2010.

maine.edu

academic.umf.maine.edu

European politics 15 Ağustos 2007 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi

parties-and-elections.eu

"Italy". Parties and Elections in Europe. 31 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2018.

reuters.com

"Berlusconi breaks away from Italian government after party splits". Reuters. 16 Kasım 2013. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2013.

web.archive.org

"Italy". Parties and Elections in Europe. 31 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2018.
CliffsNotes AP European History with CD-ROM. John Wiley & Sons. 4 Ekim 2010. ss. 231-. ISBN 978-0-470-55100-4. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
International Encyclopedia of Political Science. SAGE Publications. 7 Eylül 2011. ss. 1796-. ISBN 978-1-4522-6649-7. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
At Europe's Service: The Origins and Evolution of the European People's Party. Springer. 2011. s. 63. ISBN 978-3-642-19414-6. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
Political Handbook of the World 2015. SAGE Publications. 24 Mart 2015. ss. 3066-. ISBN 978-1-4833-7155-9. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
Routledge Handbook of European Elections. Routledge. 14 Ağustos 2015. ss. 115-. ISBN 978-1-317-50363-7. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
The New Italian Republic: From the Fall of the Berlin Wall to Berlusconi. Routledge. 1 Kasım 2002. ss. 135-. ISBN 978-1-134-80791-8. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
Political Parties and Electoral Change: Party Responses to Electoral Markets. SAGE Publications. 9 Haziran 2004. ss. 144-. ISBN 978-0-7619-4719-6. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
Italy: From the 1st to the 2nd Republic. Routledge. 7 Mart 2013. ss. 44-. ISBN 978-1-134-64369-1. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
The Handbook of Electoral System Choice. Palgrave Macmillan UK. 5 Ocak 2016. ss. 244-. ISBN 978-0-230-52274-9. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
Politics and Society in Western Europe. SAGE. 1999. s. 108. ISBN 978-0-7619-5862-8. 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012.
Political Institutions of Italy. Oxford University Press. 12 Mayıs 2007. s. 39. ISBN 978-0-19-928470-2. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2012.
Negotiating Change: Approaches to and the Distributional Implications of Social Welfare and Economic Reform. Stanford University. 2011. s. 132. STANFORD:RW793BX2256. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012.
Maurizio Cotta; Luca Verzichelli (12 Mayıs 2007). Political Institutions of Italy. Oxford University Press. s. 39. ISBN 978-0-19-928470-2. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2012.
Carol Diane St Louis (2011). Negotiating Change: Approaches to and the Distributional Implications of Social Welfare and Economic Reform. Stanford University. s. 132. STANFORD:RW793BX2256. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012.
"Forza Italia si scioglie, ora è Pdl Berlusconi: "Dal '94 nulla è cambiato"". Corriere della Sera. 22 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2010.
The Phenomenon of Silvio Berlusconi (İngilizce). 49. 2016. ss. 117-130 (abstract). ISSN 2071-8160. OCLC 8207495904. 5 Aralık 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
The Federal Future of Europe: From the European Community to the European Union. University of Michigan Press. 2000. s. 320. ISBN 978-0-472-11075-9. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
At Europe's Service: The Origins and Evolution of the European People's Party. Springer. 28 Haziran 2011. s. 359–. ISBN 978-3-642-19413-9. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2012.
[1] 20 Kasım 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
"Oggi nasce il partito del popolo italiano". Corriere della Sera. 24 Aralık 2009. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2010.
"Via l'Ici e stretta sulle intercettazioni". Corriere della Sera. 24 Aralık 2009. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2010.
"Svolta di Berlusconi, arriva il Pdl: "Forza Italia-An sotto stesso simbolo"". La Stampa. 8 Şubat 2008. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2010.
"Berlusconi: Forza Italia back and I will be driving it'". Il Sole 24 Ore. 28 Haziran 2013. 23 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013.
"Silvio Berlusconi Relaunches Forza Italia on Senate Ousting Vote". International Business Times. 18 Eylül 2013. 23 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2018.
"Berlusconi breaks away from Italian government after party splits". Reuters. 16 Kasım 2013. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2013.
"copertina860x280.qxd" (PDF). 7 Şubat 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
de Boissieu, Laurent (17 Şubat 2007). "Forza Italia (FI)". Europe Politique. 27 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2014.
"What is Italy's National Alliance?". Webcitation. 18 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013.

wikipedia.org

en.wikipedia.org

İsim genellikle diğer dillere çevrilmez: forza, forzare için ikinci tekil şahıs zorunluluğudur, bu durumda "zorlamak" veya "basmak" anlamına gelir ve bu nedenle "İleri, İtalya", "Hadi, İtalya" veya "Git, İtalya!" anlamına gelir. Forza Italia! Bir spor sloganı olarak kullanıldı ve aynı zamanda 1987 genel seçimi 'nde Hristiyan Demokrasi sloganıydı (bkz. Giovanni Baccarin, "Che fine ha fatto la DC?", Gregoriana, Padova 2000).

worldcat.org

The Phenomenon of Silvio Berlusconi (İngilizce). 49. 2016. ss. 117-130 (abstract). ISSN 2071-8160. OCLC 8207495904. 5 Aralık 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.